Do egzaminu ustnego PZŁ.rtf

Dzik.

• Zwierze zaliczane do parzystokopytnych, Występuje na wszystkich kontynentach.
• Dziki jako środowisko bytowania, obierają zazwyczaj spore kompleksy leśne,

usiane młodnikami, w których to czują sie najpewniej.

• W okresie letnim nie gardzą również noclegiem w trzcinowiskach, a nawet w łanie zboża
• W okresie jesiennym ich ulubionym matecznikiem stają się, łany

kukurydzy, z których wychodzą jedynie aby zaczerpnąć wody, lub poddać sie błotnej

kąpieli w babrzysku.

• W okresie zimy barłogi dzików często są wyściełane gałęziami, i mchem stanowiąc

sypialnie dla kilku dzików śpiących przysłowiowym pokotem, przylegając jeden do

drugiego, i zapobiegając w ten sposób przed nadmierną utratą ciepła.

• Dzik z wyglądu jest nieco podobny do świni domowej.
• Sylwetka dzika jest mniej okrągła.
• Ubarwienie sukni może przechodzić od szarej, poprzez brązową aż do całkowicie czarnej.
• Zdarzają sie również dziki łaciate 
• Łeb dzika jest masywny o silnie wydłużonej części

przedniej, tworzącej gwizd, zakończony czułą tabakierą, oraz orężem składającym sie z

kłów dolnej szczęki szabel oraz górnej szczęki fajek.

• Rozwój oręża występuje zarówno u samców jak i samic, z tą różnicą że kły lochy nazywane hakami

zatrzymują sie w rozwoju poprzez zasklepienie od strony części wzrostowej.

• Oczy dzików są małe, ostrość wzroku jest również słaba  dziki uważa sie za krótkowidzów.
• Z zadu dzika wyrasta chwost będący najlepszym wskaźnikiem stanu psychicznego

zwierzęcia.

• Chwost opuszczony znamionuje dzika spokojnego, falujący lub kręcący sie

świadczy iż dzik jest podekscytowany.

• U dzika zdenerwowanego lub zaniepokojonego, chwost uniesiony jest pionowo do góry.
• Nogi dzika, zwane biegami są krótkie i dość grube, przystosowane do dużych obciążeń, zakończone są parzystymi rapetami oraz

szpilami, wyraźnie odbijającymi sie na śniegu lub na mokrym podłożu.

• U dzików rysuje sie dość wyraźny dymorfizm płciowy.
• Wraz z wiekiem coraz bardziej wyraźne stają sie różnice wyglądu, pomiędzy samcem a samicą.
• U odyńców przód staje się bardziej masywny, zad natomiast staje sie mniejszy, silnie umięśniony.
• Sylwetka lochy wygląda bardziej jednolicie a masa ciała rozkłada sie równomiernie na całej długości

zwierzęcia.

• U odyńców występuje również  pędzel, okrywa włosowa napletka dobrze

widoczny u dorosłych osobników.

• W zależności od warunków bytowania dziki osiągać mogą różne przyrosty masowe.
• Zdarza sie że przelatek z łowiska bogatego w kukurydze osiągnie większą

masę, od wycinka żyjącego w łowisku mniej zasobnym w tak kaloryczne pożywienie.

·         I tak w pierwszym roku życia dzik jest warchlakiem, w drugim staje sie przelatkiem, a następnie wycinkiem.

• Szczyt formy osobnik zazwyczaj osiąga koło szóstego roku życia,  ze statystyk wynika jednak,

Iż rzadko który dzik dożywa tak długo w naszych łowiskach.

• Powinien on wtedy ważyć około sto pięćdziesiąt,  dwieście pięćdziesiąt kilogramów , biorąc pod uwagę płeć oraz warunki bytowe danego osobnika.
• Gatunek uważany jest za wszystko żerny z przewagą pokarmu roślinnego.
• W zależności od miejsca występowania menu dzika jest zmienne i dostosowane do

aktualnie dostępnej bazy żerowej.

• W przypadku braku wystarczającej ilości pożywienia wybierają sie w odwiedziny na pola, gdzie chętnie

żerują na ziemniakach, zbożu, zwłaszcza owsie oraz pszenicy, kukurydzy, oraz

wszelkich możliwych płodach, rolnych oraz owocach.

• Z chęcią żeruje na larwach, jajach ptasich, rybach, myszach, a nawet nie gardzi padliną.
• Okres huczki u dzików zazwyczaj przypada na połowę listopada, wtedy to

dziki, zbierają sie w potężne watahy, aby odbyć gody.

• Na czas huczki, do watach dochodzą samotniczo dotąd żyjące odyńce, aby pokonać rywali i zdobyć

pierwszeństwo do pokrycia loch.

• Termin huczki został jednak tak bardzo zachwiany, że zdarza sie ona nawet wczesną wiosną a i bywały przypadki że huczka odbywała się, w okresie letnim zachwianie to spowodowane jest często zbyt szybkim,

przystępowaniem do godów osobników młodych.

• Ciąża u loch trwa około, 110 dni.
• Zakładając, że huczka odbyła sie planowo, warchlaki na świat przychodzą w marcu lub

kwietniu.

• W zależności od wieku oraz kondycji, locha wydaje na świat od, 1 do 10

młodych.

• Do wyproszenia dochodzi w przygotowanym przez lochę barłogu, z którego

warchlaki nie wychodzą przez pierwsze dni życia.

• Młode karmione są mlekiem matki przez około, 100 dni, następnie mleko zastępowane jest pokarmem pobieranym przez

dorosłe dziki.

• Przez okres pierwszych kilku miesięcy życia, locha

bardzo agresywnie broni swojego potomstwa przed ewentualnym zagrożeniem.

• Dymorfizm ( różnica ) miedzy osobnikami, męskimi a żeńskimi zaczyna

zarysowywać się, w drugim roku życia.

• Dziki są zwierzętami prowadzącymi w miarę systematyczny tryb życia.
• Wypracowują ulubione ścieżki, weksle, oraz ulubione żerowiska.

·         Wychodząc na żer, lub na teren otwarty zazwyczaj wybierają drogę pod wiatr, aby mieć rozeznanie co może je czekać, po opuszczeniu

bezpiecznych gęstwin.

• Najostrożniejsze są z reguły stare odyńce, oraz lochy prowadzące watahę,  każda wataha bez względu na podział wiekowy prowadzona

jest przez lochę, i to ona opuszcza jako pierwsza młodnik, wyruszając na żer lub

podczas ucieczki.

• W obecnych czasach, dorosłe dziki nie mają prawie innych wrogów

niż człowiek, ataki wilków są sporadyczne.

• ...