odp AWF.docx

- koncepcje duszy w poglądach Platona

Wizja orficka, dusza lepsza od ciała i odpokutowuje winy będąc uwięzionym w ciele
funkcje duszy: biologiczna, psychologiczna i poznawcza. Dusza istniała bez ciała. 3 części duszy:

Dusza rozumna (mądrość), mężna (męstwo) i pożądliwa (umiar).

- sakralizacja przyrody

Panteizm: utożsamianie wszechświata i natury z Bogiem.

Panenteizm: połączenie deizmu z panteizmem. W deizmie Bóg jest odseparowany od świata, zaś w panteizmie immanentnie istnieje w świecie. Aby połączyć ze sobą te dwa poglądy panenteiści wskazują na element łączący obie tezy: Bóg zawiera w sobie cały świat, ale świat go nie wyczerpuje.

Animizm: istnienie światamaterialnego i duchowego, współistnienie duszy z ciałem, przypisujący duszę lub rzadziej ducha zmarłych ludzi, wszystkim roślinom, zwierzętom, minerałom i żywiołom.

Hilozoizm: nieoddzielenie materii od duszy, przypisywanie przedmiotom cech duchowych. 
 

- koncepcja duszy arystotelesa
Dusza jest formą, czyli energią ciała organicznego, dusza i ciało stanowią nierozłączną całość.

- teoria miłości wg Platona

Miłość to dążenie duszy do wiecznego posiadania i osiągnięcia dobra. Najpierw w miłości liczy się dobro realne, np. piękno ciała, potem idealne, np. piękno czynów.

Później zrozumiemy, że piękne są wszystkie przedmioty.

Teoria miłości - poprzez cele realne, doczesne można osiągnąć cele idealne. Cnota to dążenie do celu idealnego - idei dobra.

-intelektualizm etyczny u Arystotelesa
postępowanie człowieka zalezy wyłącznie od jego wiedzy na temat dobra i zła. CZłowiek wiedzący co dobre nie może czynić źle.

-funkcje duszy u Platona

Biologiczna- dusza może istnieć bez ciała, ale ciało bez duszy- nie

Psychologiczna- nieśmiertelność duszy daje jakieś nadzieje na zbawienie

Poznawcza- to dusza umożliwia człowiekowi jakiekolwiek poznanie

-intelektualizm etyczny według Sokratesa

prawdziwe szczęście daje tylko dobro, zdobywając wiedzę (cnotę) osiągamy dobro, a z nim szczęście i pożytek//////////postępowanie człowieka zalezy wyłącznie od jego wiedzy na temat dobra i zła. CZłowiek wiedzący co dobre nie może czynić źle.

2. Zjawiska niezbędne do ustanowienia Religii (u Rene Girarda) chodziło o zakazy i rytuały, a w tym 1 u sokratesa to, że cnota jest wiedzą

-wizja czlowieka u Kartezjusza

Kartezjusz dowiódł istnienia człowieka przez myślenie. Twierdził, że we wszystko można wątpić i wszystko jest wątpliwe. Nie można zwątpić tylko w to, że się wątpi. A skoro się wątpi, to się myśli. Skoro się myśli, to jest jakiś podmiot, który musi to robić-à myślę, więc jestem.

Gdy przyjrzał się bliżej duszy i jej wartościom, zauważył, że nie ma ona nic wspólnego z ciałem, zero styczności. Odrzuca on stwierdzenie starożytnych myślicieli, że dusza jest nośnikiem życia, uważa, że jest ona przede wszystkim świadoma. Skoro nie jest nawet nośnikiem życia, to już w ogóle nie ma z ciałem nic wspólnego, nawet posuwa się do stwierdzenia , ze dusza nie ma nic wspólnego z żadną materią. Dopuszcza jedyny związek duszy z ciałem, mianowicie to, że dusza znajduje się w tym ciele. Zasygnalizował, że materia, ciała podlegają wyłącznie procesom mechanicznym, a życie jest procesem mechanicznym. Ciało to po prostu maszyna, nawet ruchu, sama z siebie nie ma, zostało wprawione w ruch przez Boga. Jak więc widać CIAŁO i DUSZA to dwie kompletnie odmienne natury, nie mają styczności i nie mogą na siebie nawzajem wpływać- właśnie to jest istotą, wniesionego przez Kartezjusza do filozofii DUALIZMU. Wprowadza więc Kartezjusz dualizm duszy i ciała: dusza: rzeczą myślącą ("res cogitans"), ciało: rzeczą rozciągłą ("res extensa").

-etyka epikurejczykow

uważali oni, że podstawowym zagadnieniem filozoficznym jest szczęście, które upatrywali w przyjemności.

życie szczęśliwe to życie, w którym suma doznanych przyjemności jest większa niż suma cierpienia.

-zloty srodek Arystotelesa

Arystoteles uważał, że zbyt skrajne czy rygorystyczne podejście do moralności oraz całkowite ignorowanie żądz cielesnych ma zwykle fatalne rezultaty, gdyż żądze te są sposobem, w jaki ciało komunikuje silnie zależnej od niego duszy swoje potrzeby.

W swoim postępowaniu człowiek powinien kierować się „złotym środkiem”, który jest określany przez jego rozum, gdyż jest to droga do osiągnięcia szczęścia, najwyższego dobra, które jest naszym celem ostatecznym.

Wynika z tego, iż człowiek powinien podążać drogą „złotego środka” – nie ignorować żądz, ale też nie może się im podporządkowywać, nie może im ulegać. Jego działanie ma być umiarkowane, ale ma jednocześnie przynosić mu przyjemność.

-roznica w pojmowaniu duszy pomiedzy orfizmem a pitagoreizmem

w orfizmie dusza ok a ciało chujowe, ciało jest wiezieniem duszy. u pitagorków tak samo, ALEEEE rożni się tym ze u nich oczyscisz dusze przez nauke

-przewrot kopierniański u sw Augustyna

 wiara poprzedza zrozumienie, a wczesniej bylo że najpierw zrozumiec a potem uwierzyc
-teoria iluminizmu

doktryna religijna uznająca Boga za najważniejsze źródło wszelkiego poznania (nie tylko religijnego ale też np. moralnego)

Św. Augustyn- poznanie Boga, prawd wiecznych jest możliwe m.in. za sprawą iluminacji, czyli łaski zesłanej przez boga. W efekcie iluminacji- jestęmy dobrzy. Ci, co dostali łaskę- mają szansę na zbawienie.

--etyka u Sokratesa

To chyba to samo, co intelektualizm etyczny o_O. Ew. może chodzić o cnoty.

teoria przyrody u Arystotelesa

Arystoteles w przyrodzie dopatrywał się tych czynników, które jego metafizyka uznała za czynniki istotne bytu, a więc: substancji, formy, energii i celu. W jego koncepcji przyroda była więc: 1) substancjalna, 2) jakościowa, 3) dynamiczna, 4) celowa. Arystoteles wrócił do obrazu świata opartego na postrzeganiu zmysłowym. W astronomii odrzucił hipotezę ruchu Ziemi i głosił, że Ziemia jest nieruchomym środkiem świata, dookoła którego krążą sfery gwiezdne. Co więcej, ponieważ zakładał, że ruch nie może trwać, jeśli nie jest pod trzymywany, twierdził, że istnieją siły poruszające nieustannie te sfery i że wobec doskonałości owych ruchów są to siły istot boskich.
4 etapy tworczosci u JPII ( z mysli wczesnochrzes....)
-iluminizm wg kosiewicza
-etyka u epikura
-teoria zlowieka u demokrytac
-2 stanowiska wobec czlowieka we wczesnym chrzescijaństwie
 

-cnoty Sokratesa

Odwaga, męstwo, opanowanie, kondycja fizyczna
-wizja czlowieka w starym testamencie (ksiazki kosiewicza)

Człowiek na wzór Boga, jest dobry
-czlowiek u kartezjusza
-eros platonski z ksiazki kosiego

Miłość: platoniczna- bez kontaktu cielesnego, brak kontaktu zmysłowego- tylko przeżycia emocjonalne. Idee Platona bytem niematerialnym, ujęcie idei miłości- ujęcie pojęciowe. Miłość platoniczna nie Est doświadczeniem ciała, bo cieleśnie idei doświadczyć się nie da.

Platońska- droga do idei. Najpierw zwraca się uwagę na ciało, kocha się je i zauważa, że istnieją też inne ciała- rozszerza miłość z jednego ciała na inne; potem spostrzega, że miłość nie kończy się na ciele, a duszy. Zwraca uwagę na wnętrze i pokochue też wiele dusz, ogarnia, że można kochać też inne rzeczy, cały świat, po czym zamyka miłość w pojęciu.

Homoseksualna.

JPII- tylko kobieta i mężczyzna, małżeństwo, pierwsza dusza, potem ciało.
-etyka sokratesa
-etapy powstania religii u girarda (ksiazka kosiego)
-odrycia astronomiczne u pitagorejczykow
-zielona sama z kosiego
-ilozofowie 2 nurtu z filozofii prawoslawia