Zwierciadło płaskie.pdf

Zwierciadło płaskie

Promień światła padający na granicę ośrodków częściowo ulega odbiciu, a częściowo

przechodzi do drugiego ośrodka (to zjawisko wyjaśnimy dokładnie w temacie „ Prawo załamania

światła ” ). Jednak w niektórych przypadkach światło padające na granicę dwóch ośrodków ulega

niemal w całości odbiciu. Z tym zjawiskiem mamy do czynienia, gdy światło pada i ulega odbiciu

od niezwykle gładkiej powierzchni, zwanej zwierciadłem .

Najprostszym rodzajem zwierciadła jest zwierciadło płaskie, którego powierzchnia jest częścią

płaszczyzny.

Rozważymy teraz bieg promieni świetlnych wysyłanych przez źródło punktowe A (patrz rysunek).

Wybieramy spośród promieni wybiegających we wszystkie strony dwa promienie padające na

zwierciadło i rysujemy je. Zgodnie z prawem odbicia kąt padania promieni wysyłanych przez

źródło A będzie równy kątowi odbicia. Po odbiciu promienie trafią do oka obserwatora i dadzą

obserwatorowi obraz oglądanego w zwierciadle przedmiotu. Przedłużenia tych promieni przetną

się w punkcie A\'. Punkt ten jest położony symetrycznie w stosunku do źródła A. To, co powstaje w

punkcie A’ nazywamy obrazem pozornym punktu świecącego A. Obserwator będzie miał

wrażenie, że źródło jest w punkcie A’.

Przedstawiliśmy bieg promieni świetlnych odbitych od zwierciadła dla źródła punktowego. Teraz

czas na rozważenie biegu promieni wysyłanych przez przedmiot o nieco większych rozmiarach

(wiemy z życia codziennego, że zwierciadła płaskie wytwarzają obrazy pozorne tego typu obiektów,

np. przeglądanie się w lustrze).

Obraz pozorny takiego przedmiotu możemy odtworzyć z obrazów poszczególnych punktów

przedmiotu.

Lustro jest płaszczyzną symetrii dla przedmiotu i jego obrazu.