Gloria Victis - Eliza Orzeszkowa E-book.pdf - SZKOŁA - marzena_kaszowska

Eliza Orzeszkowa

GLORIA

VICTIS

Konwersja: Nexto Digital Services

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment

pełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj .

Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie

rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez

NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym można

nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji . Zabronione są

jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej

zgody

NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej

od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu .

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie

internetowym Nexto.pl .

Leciał wiatr światem, ciekawy, niespokojny,

słuchał gwarzeń, opowiadań wód, zbóż, kwiatów

polnych, drzew przydrożnych i - szumiał. Szumiał

o wszystkim, co widział, co słyszał na szerokim,

wielkim, na przedziwnym świecie, i leciał, aż

przyleciał do krainy, w wody, trawy i drzewa bo-

gatej, która nazywa się Polesie litewskie.

Hej, przestworza wolne, przestworza

rozłożyste wiatrowi prędkiemu, na równinach, co

skraje niebios dokoła podpierają bez przeszkód,

bez zasłon. Nie uderzy się tu wiatr prędki o żadną

górę ani o żaden pagórek, nie powstrzyma lotu

jego żadne wysokie miasto i chyba tylko las przed

nim stanie z obliczem ciemnym i nad łąkami

bezkresnymi, nad rozlanymi po nich wodami za-

szepcze słowo: tajemnica!

Ale dla wiatru las tajemnic nie ma. Są to dwaj

przyjaciele. Przenika wiatr leśne gęstwiny od skra-

ju do skrajo i one mu wszystko, co widziały,

słyszały, opowiadają. Przenikają się wzajemnie i

w noce gwiaździste, w dnie od śniegu białe, w

wieczory jesienne od chmur posępne, od deszczu

szemrzące, wiodą ze sobą długie przyjaciół roz-

mowy.

Leciał tedy wiatr nad Polesiem, gdy letnie

słońce miało się ku zachodowi i w blasku jego

4/8

smółki na łąkach stały zarumienione jak zorze, a

wody oblekały się w barwy tęczowe.

Na wodach, w szyby wieloramienne, w strugi

leniwe rozlanych, jaśniały iolet, purpura i złoto,

a nad nimi, w powietrzu, rozpościerała się cisza

błękitna, głęboka.

Wiatr ciszy nie mącił, albowiem nie był z wia-

trów takich, co grzmią i huczą, wstrząsają i obala-

ją, ale z takich, co kochają świat. Latał po świecie,

ażeby zbierać jego prawdy i baśnie, minione

dzieje, wyronione jęki, echa staczanych walk, aże-

by zbierać pyłki jego nadziei, żużle jego żalów,

tony jego pieśni i nieść je w przestrzeń, w dal, w

czas, w pamięcie, w serca...

Przeleciał wiatr prędki nad łąkami rozległymi,

łagodną pieszczotą muskając w locie rumiane

smółki i czerwone szczawie, łagodną swawolą w

drobne fale marszcząc tęczowe wód powierzch-

nie, aż rozwinęła się przed nim wstęga wody

wcale niż tamte innej, cicho stojącej w korycie,

rękoma ludzkimi wyżłobionym.

Wiedział wiatr, co to za woda i jak się nazywa.

Przed połową stulecia tu był i wiedział, że jest

to Kanał Królewski. Hej, hej, ten pasek wody

bladobłękitnej, sennej, jakaż mu to przeszkoda!

Gloria Victis - Eliza Orzeszkowa E-book.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: