LIGHTWORKER.doc

(235 KB) Pobierz
LIGHTWORKER I

LIGHTWORKER 

Przekaz Jeshui przez Pamelę Kribbe.

I.
Tożsamość Lightworker


Dusze Lightworkers, które niosą silną wewnętrzną potrzebę do rozprzestrzeniania na ziemi światła, wiedzy, wolności i dbałości o siebie. Oni odczuwają to jako swoją misję. Oni często są przyciągani do duchowości i do pracy terapeutycznej jakiegoś rodzaju.


Z powodu tej głęboko odczuwanej misji, lightworkers często czują się inni niż inni ludzie. Przez doświadczanie różnego rodzaju przeszkód na ich drodze, życie prowokuje ich do znajdowania swej własnej, wyjątkowej drogi. Lightworkers są niemal zawsze samotnymi jednostkami, nie pasując do obowiązujących społecznych struktur.


Notatka dotycząca nazwy “lightworker”.


Słowo “lightworker” może wywoływać nieporozumienie, że oni stanowią wyjątkową grupę dusz. To może zostać odebrane jako sugestia, że ta szczególna grupa jest jakoś nadrzędna względem innych, dla tych „nie pracujących dla światła.”, ten cały tok rozumowania jest w niezgodzie z samą naturą i zamiarami lightworks. Powiedzmy krótko, co jest nie tak z tym.


Najpierw, roszczenia wyższości są powszechnie nieoświecone. One blokują twój rozwój w kierunku swobodnej i kochającej świadomości. Po drugie, lightworkers nie są “lepsi” albo “gorsi” od innych. Oni po prostu mają inną historię, niż nie zaliczający się do tej grupy. Z powodu tej szczególnej historii, którą omówimy poniżej, oni mają pewne psychologiczne cechy, które wyróżniają ich jako grupę. Na trzecim miejscu, każda dusza staje się lightworker w jakimś etapie jego rozwoju, tak więc etykietka “lightworker” nie jest przeznaczona do ograniczonej liczby dusz.


Powód, dla którego korzystamy ze słowa “lightworker”, pomimo możliwych nieporozumień, jest taki, że to przywołuje w was wspomnienia stowarzyszenia i pomaga wam pamiętać. Jest praktycznie znany publicznie, ponieważ jest często używany w twojej obecnej duchowej literaturze.


Historyczne korzenie lightworkers.


Lightworkers niosą w sobie umiejętność osiągnięcia duchowego przebudzenia szybciej niż inni ludzie. Oni niosą wewnętrzne nasiona dla szybkiego duchowego przebudzenia. W związku z tym, oni wydają się być na szybszym torze niż większość ludzi, jeśli oni tak wybierają. Tu ponownie, to nie dlatego, że oni są w jakiś sposób duszami „lepszymi” czy „gorszymi”. Oni są, jednakże, starsi od większości dusz obecnie przyjmujących postać cielesną na ziemi. Ten starszy wiek najlepiej powinien być zrozumiany pod względem doświadczenia a nie czasu.


Lightworkers osiągnęli szczególne stadium oświecenia wcześniej, zanim przyjęli postać cielesną na ziemi i przyjęli swoją misję. Oni świadomie postanowili stać się uwikłanymi w “karmicznym kole życia” i doświadczyć wszystkich form zamieszania i iluzji z tym związanych.


Oni robią to, aby w pełni rozumieć, “doświadczenie ziemi”. To umożliwi im spełnienie ich misji. Przez przedostawanie się przez wszystkie etapy niewiedzy i iluzji, oni chcą sami ostatecznie posiadać narzędzia do pomocy innym w osiąganiu stanu prawdziwego szczęścia i oświecenia.


Dlaczego lightworkers zajmują się tą gorącą misją pomagania ludzkości, tym samym narażając się na zatracenie siebie na długo w ciężkości i zamieszaniu ziemskiego życia? To jest pytanie, na które odpowiemy wiele później. Na teraz powiemy, że to ma wiele wspólnego z działaniem karmy galaktycznego typu. Lightworkers powstali w przeddzień narodzin ludzkości na ziemi. Wzięli udział w stworzeniu człowieka. Byli współtwórcami ludzkości. W procesie tworzenia, zrobili wybory i działali w sposób, który później napełnił ich głębokim żalem. Oni mają tu teraz zrekompensować swoje decyzje z tamtych czasów.


Zanim przejdziemy do tej szczególnej historii, nazwiemy kilka cech dusz lightworker,, które powszechnie wyróżniają ich od innych ludzi. Te psychologiczne cechy charakteryzują nie tylko lightworkers i nie wszystko lightworkers posiadają każdą z nich. Przez sporządzanie tej listy, po prostu chcemy dać zarys psychologicznej tożsamości lightworker's. W związku z tymi cechami, zewnętrzne zachowanie ma mniejszą wagę niż wewnętrzna motywacja. Co czujesz w środku jest ważniejsze niż to, co pokazujesz na zewnątrz.


Psychologiczne cechy lightworkers:


- od wczesnego życia, oni czują, że są inni. Najczęściej oni czują się osamotnieni wśród innych, samotni i źle zrozumiani. Oni często zostają indywidualistami, którzy będą musieli znaleźć ich własne wyjątkowe drogi w życiu.


- mają trudności z odnalezień się w domu, w tradycyjnych zasadach czy strukturach oorganizacji. Lightworkers są z natury przeciwni władzy autorytarnej, który oznacza, że oni naturalnie opierają się decyzjom czy wartościom opartym wyłącznie na mocy albo hierarchii. Ta cecha przeciwna władzy autorytarnej jest obecna nawet, jeżeli oni wyglądają na nieśmiałych i płoszą się. To jest pokrewne samej istocie ich misji tu na ziemi.


- Lightworkers czują pociąg do pomagania ludziom jako terapeuci czy jako nauczyciele. Oni mogą być psychologami, uzdrowicielami, nauczycielami, pielęgniarkami, etc. nawet jeżeli ich zawód nie będzie pomaganiem ludziom w bezpośredni sposób, zamiary przyczyniania się do wyższego dobra ludzkości są wyraźnie obecne.


- ich wizja życia nabiera kolorów przez duchowy sens, w jaki wszystkie sprawy są powiązane razem. Oni świadomie albo podświadomie niosą wspomnienia ze sfer nie-ziemskiego światła. Oni od czasu do czasu mogą tęsknić za rodzicami z tych sfer i mogą czuć się obco na ziemi.


- oni głęboko honorują i szanują życie, które często przejawia się jako zamiłowanie do zwierząt czy troska o środowisko. Zniszczenie części zwierzęcego i roślinnego królestwa na ziemi przez ludzką działalność wywołuje głębokie uczucie straty i żalu w nich.

 

- oni są życzliwi, wrażliwi i pełni zrozumienia. Mogą mieć trudności z prowadzeniem interesów z agresywnym zachowaniem i oni powszechnie doświadczają trudności we wstawaniu się za sobą. Oni mogą być marzycielscy, naiwni albo bardzo idealistyczni, tak bardzo, że są niewystarczająco ukorzenieni, nie praktyczni. Ponieważ oni łatwo odczuwają negatywne uczucia i atmosferę wokół ludzi, ważne jest dla nich by przebywać w pojedynkę regularnie. To umożliwia im rozróżnienie pomiędzy ich własnymi uczuciami i uczuciami innych. Potrzebują samotnego czasu na połączenie się ze sobą i matką ziemią.

- żyli wiele żyć na ziemi, w których byli mocno zainteresowani duchowością i religią. Brali udział w przeważającej liczbie, w starych religijnych zakonach w swojej przeszłości jako mnisi, zakonnice, pustelnicy, osoby mające zdolności parapsychologiczne, czarownice, szamani, kapłani, kapłanki, etc. Oni byli dostarczającymi połączenia pomiędzy widzialnym, a niewidzialnym, pomiędzy codziennym kontekstem ziemskiego życia a tajemniczymi królestwami życia pozagrobowego, królestwa Boga i duchów dobra i zła. Przez spełnianie tej roli, często zostawali odrzuceni i prześladowani. Wielu z was zostało skazanymi za osiągnięcia i dary, które posiadaliście. Trauma prześladowań zostawiła głębokie ślady w zasięgu pamięci twojej duszy. To obecnie może objawiać się jako strach przed używaniem pełnego potencjału, strach przed byciem naprawdę obecnym, ponieważ pamiętacie, że byliście brutalnie zaatakowani kiedyś za to.


Zagubienie się: problem lightworker's.


Lightworkers mogą nadrabiać straty w takich samych stanach niewiedzy i iluzji jak nikt inny. Chociaż oni wyruszają z innego punktu wyjścia, ich zdolność do przedzierania się przez strach i iluzję w zadaniu osiągnięcia oświecenia może być zablokowana przez wiele czynników. (oświeceniem nazywamy tu stan bycia w rzeczywistości, w której uświadamiasz sobie, że jesteś przede wszystkim ze Światła, zdolny wybierać światło o każdej porze.)


Jednym z czynników blokujących drogę do oświecenia dla lightworkers jest fakt, że oni niosą ciężki karmiczny ciężar, który może wprowadzać ich w błąd całkiem jak kiedyś. Jak stwierdziliśmy wcześniej, ten karmiczny ciężar jest związany z decyzjami, które kiedyś podjęli w związku z ludzkością, w jej dziecięcych stadiach. Te decyzje były zasadniczo nieokazujące szacunku dla życia (będziemy mówić o tym później w tym rozdziale). Wszyscy lightworkers teraz żyjący, mają pragnienie zrozumienia jakiegoś prawa z ich przeszłości opacznie zrozumianego, i pragną przywrócić i ożywić to, co zostało zniszczone z powodu tych błędów.


Kiedy lightworkers znajdą sposób, by całkowicie uwolnić karmiczny ciężar, by w jakiś sposób uwolnić potrzebę mocy, zdadzą sobie sprawę, że oni są zasadniczo istotami światła. To umożliwi im pomaganie innym w znajdowaniu ich własnego, prawdziwego własnego ja. Ale najpierw oni muszą przejść przez ten proces sami. To powszechnie wymaga wielkiej determinacji i wytrwałości na wewnętrznym poziomie. Ponieważ społeczeństwo karmi ich wartościami i poglądami, które często są sprzeczne z ich własnymi naturalnymi impulsami, wielu lightworkers czuje się zagubionymi, znajdują się w stanach zwątpienia w siebie, wyrzeczenia, ciągłej depresji i rozpaczy. Tak jest, ponieważ oni nie mogą zmieścić się w założonym porządku rzeczy, więc oni wnioskują, że musi być coś szalenie złego z nimi.


Co lightworkers mogą zrobić w tym punkcie, to przestać szukać uprawomocnienia od zewnątrz – od rodziców, przyjaciół albo społeczeństwa. W pewnym momencie czasu, ty który rozpoznajesz tę wolę, musisz chcieć wykonać doniosły skok i przyjąć uprawomocnienie, które pozwoli ci naprawdę uwierzyć w siebie i naprawdę szanować siebie i działać w zgodzie z twoimi wrodzonymi skłonnościami i twoim wewnętrznym wiedzeniem.


Zapraszamy was, byście zrobili tak i zapewniamy, że udzielimy wam pełnego poparcia – właśnie chcemy byście byli tam dla innych, na ich drodze w niedalekiej przyszłości.

 

II
Galaktyczna historia lightworker.

 

Narodziny duszy.


Dusze lightworker zrodziły się dużo wcześniej nim powstała ziemia i ludzkość.


Dusze rodziły się falami. W pewnym sensie dusze są wieczne, nie mają początku ani końca. Ale w innym sensie, one rodzą się w pewnym momencie. To następuje w takim punkcie, kiedy ich świadomość osiąga poczucie indywidualnego, własnego ja. Wcześniej istnieje to jako potencjał. Nie ma jakiejkolwiek świadomości siebie i innych.


Świadomość “siebie” powstaje, gdy zostaje rozciągnięta jakaś linia graniczna między grupami energii. Musimy powrócić do metafory, aby to wyjaśnić.


Pomyślcie przez moment o oceanie i wyobraźcie sobie, że jest to olbrzymie pole płynnej energii, strumieni, które ciągle mieszają się ze sobą. Wyobraźcie sobie, że rozproszona świadomość przepaja cały ocean. Nazwijcie to duchem oceanu, jeśli chcecie. Po chwili, w pewnych miejscach oceanu powstaje koncentracja świadomości. Świadomość tu jest skupiona, mniej rozproszona niż w jego bezpośrednim otoczeniu. W oceanie zaczyna istnieć rozróżnienie, które prowadzi do rozwinięcia pewnych form w oceanie. Te formy, które są w stanie skupienia świadomości, poruszają się niezależnie od ich środowiska. One doświadczają siebie jako czegoś innego niż ocean (duch). To, co tu następuje, jest narodzinami pierwotnej świadomości własnego ja albo świadomość jaźni.


Dlaczego skupione stany świadomości powstały w jakichś częściach oceanu a w innych nie? To jest bardzo trudne do wyjaśnienia. Możesz jednakże poczuć, że jest coś bardzo naturalnego w tej procedurze? Gdy rzucacie nasiona na ziemię, widzicie że małe rośliny wypuszczają pędy, każde w swoim własnym czasie i rytmie. Jedno nie staje się tak duże, albo nie tak łatwo jako inne. Niektóre nie wyrastają wcale. Jest rozróżnienie na polu. Dlaczego? Energia oceanu (duch oceanu) intuicyjnie szuka najlepszego wyrażenia potencjału dla wszystkich jego wielorakich strumieni albo warstw świadomości.

Podczas formowania się indywidualnych form świadomości w oceanie, jest moc, która działa na ocean od zewnątrz, czy coś w tym stylu. To jest moc boskiego natchnienia, które można poczuć jako męski aspekt, która stworzyła cię. Podczas kiedy ocean oznacza żeńską, chłonną stronę, męski aspekt może być wyobrażony sobie jako wiązki światła wlewające się do oceanu, które wzmacniają proces rozróżnienia i oddzielenia do indywidualnych brył świadomości. One są jak promienie słońca ogrzewające rozsadnik.


Ocean i wiązki światła wspólnie tworzą jednostkę albo istnienie, które możemy nazwać archaniołem. To jest archetypowa energia, zarówno męski jak i żeński aspekt, i taka jest też anielska energia, która okazuje się czy wyraża przez ciebie. Wrócimy do pojęcia archanioła bardziej szczegółowo w rozdziale ostatnim , nazwanym “Twoja Świetlana Jaźń”. Kiedy światło duszy urodzi się jako indywidualna jednostka świadomości, wolno oddala się od oceanicznego stanu jedności, który był dla niego domem przez długi czas. Dusza coraz bardziej uświadamia sobie bycie sobą i oddzielną.


Z tą świadomością, poczucie straty albo braku powstaje w duszy po raz pierwszy. Kiedy dusza będzie przebywać swoją drogę poszukiwania siebie jako indywidualnej jednostki, dusza będzie nieść w sobie pewną tęsknotę za „całkowitością”, pragnienie, by należeć do czegoś większego niż to. Głęboko w duszy zachowa wspomnienie stanu świadomości, w którym wszystko jest jednym, w którym nie ma żadnego „ja” i „inni”. To jest to, co uważa za „dom” - stan ekstatycznej jedności, miejsce pełnego bezpieczeństwa i płynności.


Z tą pamięcią w głębi siebie, dusza zaczyna swoje podróże przez rzeczywistość, w niezliczonych dziedzinach doświadczenia i wewnętrznego poszukiwania. Nowo narodzona dusza jest gnana ciekawością i ma wielką potrzebę doświadczenia. To był element, który był nieobecny w oceanicznym stanie jedności. Dusza jest teraz zdolna aby swobodnie badać wszystko, co życzy sobie badać. Teraz ma czas do poszukiwań „całkowitości” na różnorakie sposoby.


We wszechświecie, są niezliczone wymiary do badania rzeczywistości. Ziemia jest po prostu jednym z ich i powstała stosunkowo późno, mówiąc na ten temat w kosmicznej skali. Przestrzenie rzeczywistości albo wymiarów, zawsze pochodzą z wewnętrznych potrzeb albo pragnień. Wszystkie stworzenia są oznaką wewnętrznych wizji i przemyśleń. Ziemia została stworzona z wewnętrznego pragnienia, by zgromadzić elementy różnych rzeczywistości, które starły się ze sobą. Ziemia była w zamierzeniu tyglem dla wielkiego, szerokiego wachlarza wpływów. Wyjaśnimy to dalej poniżej. Na teraz wystarczy, by powiedzieć, że ziemia jest względnie spóźnioną na kosmicznym etapie, i że wiele dusz przeżyło wiele wcieleń w poszukiwaniu i rozwoju w innych przestrzeniach rzeczywistości (planety, wymiary, układy gwiezdne, etc.), dużo wcześniej zanim zrodziła się ziemia.


Dusze lightworkers żyły wiele, wiele wcieleń w tych innych wymiarach, wcześniej zanim kiedykolwiek przyjęli postać cielesną na ziemi. To jest to, co rozróżnia ich od “ziemskich dusz” jak nazwiemy to dla uproszczenia. Dusze ziemskie są duszami, które przyjęły postać cielesną w ciałach fizycznych na ziemi stosunkowo wcześnie w swoim rozwoju, jako zindywidualizowanej jednostki świadomości. Rzec by można, że zaczęli swój cykl ziemskiego życia, gdy ich dusze były w swoim dziecięcym stadium. W tym czasie, dusze lightworker były już „dorosłe” One przeszły już przez wiele doświadczeń i ten związek z ziemskimi duszami może być przyrównany do rodzica i dziecka.


Rozwój życia i świadomości na ziemi.


Na ziemi, ewolucja organizmów żywych blisko została spleciona z wewnętrznym rozwojem ziemskich dusz. Pomimo, że żadna dusza nie jest przywiązana do szczególnej planety, ziemskie dusze moglibyśmy określić tubylcami waszej planety. Tak jest, ponieważ ich wzrost i rozwój z grubsza zbiega się z ewolucją liczby organizmów żywych na ziemi.


Gdy zrodzą się pojedyncze jednostki świadomości, one są nieco podobne do niektórych komórek fizycznych, jeżeli chodzi o strukturę i możliwość. Właśnie tak jak pojedyńcze komórki, mają stosunkowo prostą strukturę, wewnętrzne ruchy nowo narodzonej świadomości są przezroczyste. Niewiele rozróżnienia jeszcze można dostrzec. Jest świat możliwości u ich stóp, zarówno fizyczny jak i duchowy. Rozwinięcie z nowo narodzonej jednostki świadomości do typu świadomości, która jest samorefleksyjna i zdolna zauważać i reagować na swoje środowisko, z grubsza może być porównane do rozwoju od jednokomórkowego organizmu do złożonego, żywego organizmu nawiązującego kontakty ze swoim otoczeniem w wieloraki sposób.


Używamy tu porównania rozwoju świadomości duszy z biologicznym rozwojem życia i robimy tak nie tylko przez metaforę. Nawet biologiczne rozwinięcie życia jakie miało miejsce na ziemi, powinno być zobaczone na tle duchowej potrzeby poszukiwania i doświadczenia dla części ziemskich dusz. Ta potrzeba albo pragnienie poszukiwania, powołała do życia bogatą różnorodność organizmów żywych na ziemi. Jak powiedzieliśmy, tworzenie jest zawsze wynikiem wewnętrznego ruchu świadomości. Chociaż teoria ewolucji, jaka obecnie uznawana jest przez waszą naukę, do pewnego stopnia poprawnie opisuje rozwój organizmów żywych na waszej planecie, to całkowicie pominęła wewnętrzną przyczynę sprawczą, “ukryty” motyw tego głęboko twórczego procesu. Szybki wzrost liczby organizmów żywych na ziemi nastąpił z powodu wewnętrznych ruchów na poziomie duszy. Jak zawsze, duch poprzedza i stwarza sprawę.


Początkowo, ziemskie dusze przyjmowały postać cielesną w fizycznych formach, które najlepiej pasowały do ich szczątkowej, pierwotnej świadomości własnego ja: jednokomórkowego organizmu. Po okresie nabywania doświadczenia i integrowania tego w zasięgu ich świadomości, powstała potrzeba dużo bardziej skomplikowanych środków wyrażenia. Czyli zaczęły powstawać coraz bardziej złożone organizmy żywe. Świadomość utworzyła fizyczne formy w odpowiedzi na wewnętrzne potrzeby i pragnienia ziemskich dusz, których zbiorowa świadomość głównie zamieszkiwała na ziemi.


Formacja nowego gatunku i inkarnacja ziemskich dusz do indywidualnych istnień tych gatunków, przedstawia wspaniały eksperyment życia i świadomości. Chociaż ewolucja jest zasilana przez świadomość i nie dokonuje się przypadkowo czy incydentalnie, to nie podąża określoną z góry linią rozwoju. Tak jest ponieważ świadomość jest wolna i nieprzewidywalna.


Ziemskie dusze przeprowadziły doświadczenia ze wszystkimi rodzajami zwierzęcych organizmów żywych. Zamieszkiwały kilka typów ciał fizycznych w królestwie zwierząt, ale nie wszyscy doświadczali takiego samego kierunku rozwoju. Droga rozwoju duszy jest dużo bardziej górnolotna i śmiała niż możecie przypuszczać. Nie ma żadnych wyższych praw czy na zewnątrz ciebie. Jesteś prawem dla siebie. Tak na przykład, jeśli pragniesz doświadczyć życia z punktu widzenia małpy, możesz w pewnym momencie czasu znaleźć sobie życie w ciele małpy, zaczynając od urodzenia albo jako tymczasowy gość. Dusza, specjalnie młoda dusza, łaknie doświadczenia i wyrażenia. Ona pragnienie badać rozmaite aspekty organizmów żywych, które rozkwitły na ziemi.


W zasięgu tego świetnego eksperymentu życia, ewolucja ludzkiego organizmu żywego zaznaczyła początek ważnego etapu w rozwoju świadomości duszy na ziemi. Przed wyjaśnianiem tego bardziej szczegółowo, najpierw omówimy ogólnie etapy wewnętrznego, rozwoju duszy.


Rozwijanie świadomości: dziecięce stadium, dojrzałość, starość.


Jeśli przyglądamy się narodzeniu świadomości duszy po tym, kiedy narodzi się jako indywidualna jednostka, to z grubsza przechodzi ona przez trzy wewnętrzne stadia. Te stadia dotyczą każdego, niezależnie od wymiaru rzeczywistości (planeta, wymiar, układ gwiezdny), który ta świadomość postanawia zamieszkiwać albo doświadczać.


1) stadium niewinności (raj)

2) stadium ego (“grzech”)

3) etap “ponowna niewinność” (oświecenie)

Możecie porównywać te sceny metaforycznie z wczesnym dzieciństwem, dojrzałością i starością.


Po tym jak dusze narodzą się jako indywidualne jednostki świadomości, one oddzielają się od oceanicznego stanu jedności, który pamiętają jako błogość i całkowite bezpieczeństwo. One wtedy przechodzą do badania rzeczywistości w całkowicie nowy sposób. Powoli wzrasta ich świadomość siebie i drogi, która jest jedyną w swoim rodzaju w porównaniu ze swoimi towarzyszami podróży. Oni są bardzo chłonni i wrażliwi na początku, jak każde młode dziecko, które patrzy na świat szeroko otwartymi oczami, wyrażając ciekawość i niewinność.


Ten etap może być nazwany rajem, dopóki doświadczenie jedności i bezpieczeństwa będzie wciąż świeże we wspomnieniu nowo narodzonych dusz. One są jeszcze blisko domu; jeszcze nie kwestionują swego prawa by być tym, kim są.


W miarę trwania tej podróży, wspomnienie domu słabnie, podczas gdy oni pogrążają się w innych typach doświadczeń. Wszystko jest nowe początkowo i wszystko jest bez zastrzeżeń wchłonięte w tym dziecięcym stadium. Nowe scenografie, które młoda dusza zaczyna doświadczać jako punktu centralnego swojego świata. To wtedy naprawdę zaczyna zdawać sobie sprawę, że jest coś takiego jak “ja” i “inni.” Wtedy zaczyna eksperymentować, jak może wpływać na swoje środowisko przez grę na tej scenie. Samo pojęcie zrobienia czegoś, co bierze się z twojej własnej świadomości jest nowe. Wcześniej była mniej więcej bierną stroną tego, co przez nią przepływało. Teraz zaczyna wzrastać w zasięgu duszy poczucie mocy, by wywierać wpływ na swoje doświadczenia.


To jest początek etapu ego.

Ego początkowo sprawdza umiejętność użycia swej woli, by dotknąć innego świata. Proszę zauważyć , że początkowa funkcja ego jest po prostu tym, co umożliwia duszy doświadczanie w pełni, jako oddzielna jednostka. To jest naturalny i faktyczny rozwój w ewolucji duszy. Ego nie jest “złe”. Jednakże przejawia tendencję do bycia wylewne albo agresywne. Gdy nowo narodzona dusza poznaje swoją umiejętność wpłynięcia na środowisko, to zakochuje się w ego. W głębi duszy, wewnątrz, wciąż jest bolesna pamięć, teraz poddana procesowi dojrzewania duszy; ta pamięć domu, ta pamięć utraconego raju. Ego wydaje się znajdować odpowiedź na ten ból, tą nostalgię. Najwyraźniej umożliwia duszy, aby aktywnie mogła trzymać się rzeczywistości. To odurza niedoświadczoną, młodą duszę złudzeniem mocy.


Jeśli kiedykolwiek było popadnięcie w niełaskę czy upadek z raju, to było tak: młode stawanie się świadomości duszy, urzeczonej przez możliwości ego, przez obietnicę mocy. Jakkolwiek, celem świadomości było, narodzić się jako indywidualna dusza i badać, doświadczać wszystkiego, co jest: raju jak również piekła, niewinności jak również “grzechu.” Więc upadek z raju nie był następstwem “popełnienia grzechu”, nie ma tu żadnej winy z tym związanej, jak sądzicie. Nikt cię nie obwinia, poza tobą.

Gdy młoda dusza staje się dojrzała, następuje zmiana do “ja w centrum” , sposób zauważania i doświadczania spraw. Złudzenie mocy zwiększa oddzielenie między duszami, zamiast wspólnoty. Z tego powodu, samotność i poczucie wyobcowania zagościło w zasięgu duszy. To dlatego nie będąc specjalnie świadomą tego, dusza zaczęła walczyć, stała się wojownikiem mocy. Moc wydawała się być jedyną rzeczą, która zajmowała umysł – przez chwilę.


Powyżej rozróżniliśmy trzeci etap rozwoju świadomości duszy: etap oświecenia, “ponowna niewinność” albo starość. Będziemy mieć wiele do powiedzenia o tym etapie, a w szczególności o przejściu od drugiego do trzeciego etapu, w następnej serii. Teraz wrócimy do swojej opowieści o ziemskich duszach i wyjaśnimy co wzbudzenie ego wywołało na ludzkiej scenie.


Ziemskie dusze z wchodzącym na scenę ego, w której ziemskie dusze badały świat roślin i świat zwierząt, pokrywał się ze sceną niewinności albo raju na wewnętrznym poziomie. Życie toczyło się na ziemi pod przewodnictwem i ochroną duchowych istot z królestw anielskich i królestwa devów.. (Devy pracują na eterycznym poziomie, bliższym światu fizycznemu niż anioły .) Eteryczne ciała roślin i zwierząt przyjmowały bez zastrzeżeń opiekę i energię z królestwa anielskiego i devów. Nie mieli pragnienia “wyrywać się na wolność” czy odejść i znajdować swój własny sposób robienia rzeczy. Wciąż był ogromny zmysł jedności i harmonii wśród wszystkich żywych istot.


Powstanie człowieka-małpy, wpłynęło na znaczną zmianę wskazującą na rozwój świadomości. Zasadniczo, przez chodzenie prosto i przez rozwój mózgu, świadomość jaka zawierała się w ludzkiej małpie człekokształtnej, miała większy wpływ na jego środowisko. Świadomość jaka była wcielona w antropoidzie, rozpoczęła doświadczenie jak to jest mieć więcej kontroli ponad swoim bezpośrednim otoczeniem. To zapoczątkowało odkrywanie swojej własnej mocy, swojej własnej umiejętności wpływania na środowisko. To rozpoczęło badanie wolnej woli.


Ten rozwój nie był przypadkowy. To była odpowiedź na wewnętrzną potrzebę być świadomą przez ziemskie dusze, potrzebę, by badać indywidualność na głębszych poziomach niż wcześniej. Ta wzrastająca jaźń - samoświadomość ziemskich dusz przygotowała grunt pod pojawienie się biologicznego człowieka, jakiego znamy.


Kiedy ziemskie dusze były gotowe wejść do etapu ego, stworzenie człowieka umożliwiło tym duszom doświadczenia organizmu żywego z wolną wolą. To również obdarzyło przyjmującą postać cielesną świadomość, większą świadomością “ja” w przeciwieństwie do “innych.” Ta scena stała się przyczyną możliwych konfliktów pomiędzy “mój interes” a “twój interes”, “moje pragnienie” i “twoje pragnienie”. Jednostka odłączała się od oczywistej jedności, naturalnego porządku “dawania i brania”, poznawała inne, dostępne sposoby. To doprowadziło do “końca raju” na ziemi, ale prosimy abyście nie wyobrażali sobie tego jako tragiczne wydarzenie, ale jako naturalny proces, jak pory roku w każdym roku. To była naturalna kolej wydarzeń, które ostatecznie umożliwiły wam w dzisiejszych czasach ustanowienie przeciwwagi dla boskości i indywidualności wewnątrz waszego istnienia.


Kiedy świadomość ziemskich dusz weszła do etapu ego i zaczęła na zewnątrz badać “bycie człowiekiem”, devy i wpływy anielskie powoli wycofały się. One mają w samej swojej naturze poszanowanie wolnej woli każdej napotkanej energii. One nigdy nie wywrą swojego wpływu bez zaproszenia. Więc świadomość ego dostała wolną wolę i ziemskie dusze poznały wszystkie zalety i wady mocy. To również wpłynęło na królestwo roślin i zwierząt. Rzec by można, że objawiająca się waleczna energia częściowo została wchłonięta przez te nie-ludzkie królestwa, które wywołały w nich wrzawę. To jest wciąż obecne dziś.


Kiedy ziemskie dusze zapragnęły nowych miejsc doświadczenia, to uczyniło ich skłonnymi do wywierania zewnętrznych wpływów również. Tu chcemy zwrócić uwagę specjalnie do typu pozaziemskich, galaktycznych wpływów, które znacznie wpłynęły na dojrzewanie jednak młodych, ziemskich dusz. To w tym miejscu naszej historii, również dusze, które nazywamy duszami lightworker weszły w ten etap.


Galaktyczne wpływy na człowieka i ziemię.


Przez galaktyczne albo pozaziemskie wpływy, mamy na myśli wpływy wspólnych energii powiązanych z pewnymi układami gwiezdnymi, gwiazdami albo planetami. We wszechświecie, jest wiele poziomów albo wymiarów istnienia. Jedna planeta albo zbiór gwiazd egzystuje w różnych wymiarach, obejmując materię od bardziej eterycznych wymiarów. Na ogół, galaktyczne społeczeństwa, które wpłynęły na ziemskie dusze egzystowały w mniej “gęstości” niż materialna rzeczywistość w jakiej wy istniejecie na ziemi.


Galaktyczne królestwa były zamieszkiwane przez dojrzałe dusze, które zrodziły się dużo wcześniej od ziemskich dusz i które były w środku głównego etapu ego. Gdy ziemia zaczęła być zamieszkiwana przez wszystkie rodzaje organizmów żywych i ostateczni...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin