Moj Aniol Stroz Antologia.pdf

(2589 KB) Pobierz
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
838956734.002.png
Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment
pełnej wersji całej publikacji.
Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj .
Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym można
jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej
zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej
od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu .
Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie
internetowym Nexto.pl .
Kurator wystawy i redakcja antologii
Paweł Bitka Zapendowski
Opracowanie graficzne
Katarzyna ANKA Konior
STOWARZYSZENIE JA I TY
GALERIA AUDIALNIA
ul. Św. Tomasza 32, 31-027 Kraków, tel. 12 - 421 15 24
GALERIA ON-LINE
WYDAWCA: WYDAWNICTWO INTERNETOWE E-BOOKOWO
www.e-bookowo.pl
WORTAL LITERACKI GRANICE.PL
W oprawie graficznej wykorzystano reprodukcje rzeźb Anny Gertych Malikowej
ISBN 978-83-61184-76-8
© Copyright by Stowarzyszenie Ja i Ty
Wszelkie prawa zastrzeżone
Kopiowanie, rozpowszechnianie części lub całości
bez zgody wydawcy zabronione
Wydanie I 2010
838956734.003.png
   
Dr Katarzyna Krzan, redaktor naczelna wydawnictwa e-bookowo
O aniołach
ach
Anioły są istotami duchowymi, niematerialnymi, stworzonymi przez Boga. W tradycji żydowskiej, w chrześcijaństwie i islamie trak-
towane są jako pośrednicy między Bogiem a ludźmi. Nazwa „anioł” oznacza nie naturę, lecz funkcję aniołów jako wysłanników lub
posłańców. Słowo to posiada długą tradycję: wywodzi się od wyrazu „angiras”, co w sanskrycie znaczy „duch Boży”, w języku sta-
roperskim „angaros” oznacza posłańca, a w greckim „angelos” używany jest na określenie zwiastuna. W potocznym użyciu „anioł”
oznacza istotę nadprzyrodzoną, pośredniczącą między Bogiem a człowiekiem. Anioły, jako istoty duchowe, nie posiadają widzial-
nych ciał. Mogą, co prawda, przybierać różne formy, ale dzieje się tak tylko w szczególnych przypadkach, gdy muszą coś obwieścić,
przekazać, albo wypełnić jakiś inny Boży rozkaz. Pojawiają się wówczas w wizjach, snach, choć zdarzają się także przypadki, gdy ich obecność ma
charakter materialny, namacalny. Tak zdarza się jednak rzadko. I trzeba przyznać: nie każdy widuje anioły, a mimo to, każdy potrafi je opisać. Dzieje
się tak przede wszystkim dzięki artystom, którzy starają się wyrazić w rzeźbie czy na płótnie sny i wizje. To dzięki ich wyobraźni potrafimy określić,
jakimi cechami powinien charakteryzować się „prawdziwy” anioł. Proces ten dokonuje się poprzez akceptację lub negację artystycznych propozycji.
Pewien „ideał”, czy archetyp anielskiej postaci przechowywany jest w ludzkiej podświadomości obok innych obrazów.
Anioły są istotami duchowymi, niematerialnymi, stworzonymi przez Boga. W tradycji żydowskiej, w chrześcijaństwie i islamie trak-
towane są jako pośrednicy między Bogiem a ludźmi. Nazwa „anioł” oznacza nie naturę, lecz funkcję aniołów jako wysłanników lub
posłańców. Słowo to posiada długą tradycję: wywodzi się od wyrazu „angiras”, co w sanskrycie znaczy „duch Boży”, w języku sta-
roperskim „angaros” oznacza posłańca, a w greckim „angelos” używany jest na określenie zwiastuna. W potocznym użyciu „anioł”
oznacza istotę nadprzyrodzoną, pośredniczącą między Bogiem a człowiekiem. Anioły, jako istoty duchowe, nie posiadają widzial-
nych ciał. Mogą, co prawda, przybierać różne formy, ale dzieje się tak tylko w szczególnych przypadkach, gdy muszą coś obwieścić,
przekazać, albo wypełnić jakiś inny Boży rozkaz. Pojawiają się wówczas w wizjach, snach, choć zdarzają się także przypadki, gdy ich obecność ma
charakter materialny, namacalny. Tak zdarza się jednak rzadko. I trzeba przyznać: nie każdy widuje anioły, a mimo to, każdy potrafi je opisać. Dzieje
się tak przede wszystkim dzięki artystom, którzy starają się wyrazić w rzeźbie czy na płótnie sny i wizje. To dzięki ich wyobraźni potrafimy określić,
jakimi cechami powinien charakteryzować się „prawdziwy” anioł. Proces ten dokonuje się poprzez akceptację lub negację artystycznych propozycji.
Pewien „ideał”, czy archetyp anielskiej postaci przechowywany jest w ludzkiej podświadomości obok innych obrazów.
Podkreślić jednak należy, że to, co obecnie uważamy za oczywistość, nie zawsze oczywiste było. Wizerunek anioła obrazowany w sztuce wielokrotnie
zmieniał swoją formę, podlegając licznym, często wręcz rewolucyjnym zmianom. Jednak dla nas największe znaczenie ma nasz osobisty Anioł Stróż,
któremu poświęciliśmy wystawę i niniejszą antologię.
Podkreślić jednak należy, że to, co obecnie uważamy za oczywistość, nie zawsze oczywiste było. Wizerunek anioła obrazowany w sztuce wielokrotnie
zmieniał swoją formę, podlegając licznym, często wręcz rewolucyjnym zmianom. Jednak dla nas największe znaczenie ma nasz osobisty Anioł Stróż,
któremu poświęciliśmy wystawę i niniejszą antologię.
Historia angelologicznych przedstawień zaczęła się już w Starym Testamencie . Tam bowiem można znaleźć opis posągów złotych cherubinów strze-
gących Arki Przymierza. Postacie cherubów stanowiły także dekorację ścian świątyni Salomona. Swoją formą nawiązywały do babilońskich kerubów,
duchów opiekuńczych, zaopatrzonych w skrzydła. Ich zadaniem było strzeżenie świątyń. Cherubiny zdobiące Arkę Przymierza uznać chyba można za
pierwsze w historii przedstawienie aniołów w sztuce. Anielskie istoty były w Piśmie czymś tak oczywistym, że nie poświęcano im rozbudowanych
traktatów. W sztuce pełniły raczej jedynie funkcje dekoracyjne. Mimo ścisłych wskazówek teologów, artyści nic sobie z nich nie robili i przedstawiali
anioły tak, jak dyktowała im wyobraźnia. Zresztą wielokrotnie modelami byli żywi ludzie. Dlatego wizerunki aniołów więcej mogą powiedzieć o pa-
nującej w danym okresie modzie, niż o samych aniołach.
Historia angelologicznych przedstawień zaczęła się już w Starym Testamencie . Tam bowiem można znaleźć opis posągów złotych cherubinów strze-
gących Arki Przymierza. Postacie cherubów stanowiły także dekorację ścian świątyni Salomona. Swoją formą nawiązywały do babilońskich kerubów,
duchów opiekuńczych, zaopatrzonych w skrzydła. Ich zadaniem było strzeżenie świątyń. Cherubiny zdobiące Arkę Przymierza uznać chyba można za
pierwsze w historii przedstawienie aniołów w sztuce. Anielskie istoty były w Piśmie czymś tak oczywistym, że nie poświęcano im rozbudowanych
traktatów. W sztuce pełniły raczej jedynie funkcje dekoracyjne. Mimo ścisłych wskazówek teologów, artyści nic sobie z nich nie robili i przedstawiali
anioły tak, jak dyktowała im wyobraźnia. Zresztą wielokrotnie modelami byli żywi ludzie. Dlatego wizerunki aniołów więcej mogą powiedzieć o pa-
nującej w danym okresie modzie, niż o samych aniołach.
Mimo zeświecczenia kultury, anioły za pośrednictwem artystów powracają do niej na fali budzącej się na nowo potrzeby doświadczania cudownych,
mistycznych zjawisk we współczesnym świecie. Twórcy wykorzystują zdobycze cywilizacji, ujawniając anielskie istnienie w wytworach kultury ma-
sowej: tekstach piosenek, serialach telewizyjnych, komiksach, a nawet na stronach internetowych.
Mimo zeświecczenia kultury, anioły za pośrednictwem artystów powracają do niej na fali budzącej się na nowo potrzeby doświadczania cudownych,
mistycznych zjawisk we współczesnym świecie. Twórcy wykorzystują zdobycze cywilizacji, ujawniając anielskie istnienie w wytworach kultury ma-
sowej: tekstach piosenek, serialach telewizyjnych, komiksach, a nawet na stronach internetowych.
Anioły zawsze stanowiły inspirację dla artystów, starających się przedstawić w twórczy sposób ich duchową stronę poprzez materialne wytwory.
Anioły zawsze stanowiły inspirację dla artystów, starających się przedstawić w twórczy sposób ich duchową stronę poprzez materialne wytwory.
3
838956734.004.png 838956734.005.png
   
O WYSTAWIE MÓJ ANIOŁ STRÓŻ
W antologii Mój Anioł Stróż zostało zebranych 100 współczesnych polskich wierszy i dzieł sztuki o tematyce anielskiej.
Twórców zainspirowała idea wystawy otwartej dla wszystkich: zarówno profesjonalistów, amatorów, jak i osób niepełnosprawnych,
połączonych jedną tematyką: Anioła Stróża i aniołów. Chęć integrowania różnych dziedzin sztuki spotkała się z sympatią i w galerii znalazły się obok
siebie wiersze i prace plastyczne – obrazy olejne, ikony, pastele, rysunki, grafiki, rzeźby, ceramika, witraże, fotografie, grafika cyfrowa, kolaże,
tkaniny, lampy, anioły zrobione na szydełku, laleczki...
Honorowe Jury Mandrola pod przewodnictwem prof. Zofii Zarębianki (poezja) i Włodzimierza Palusińskiego (plastyka) dokonało wyboru prac
i zdecydowało o przyznaniu nagród. 5 grudnia 2009 roku odbyło się otwarcie wystawy w Galerii Audialnia na krakowskim Starym Mieście. Jej
Gośćmi specjalnymi byli: Anna Gertych Malikowa – rzeźbiarka, której anioły goszczą od dawna w Audialni, Jerzy Skąpski – witrażysta, autor wielu
realizacji witraży w architekturze sakralnej, zaprezentował on na wystawie obraz Anioł Klasztoru w Hebdowie oraz prof. Stanisław Tabisz – prezes
ZPAP Okręgu Krakowskiego – który pokazał serię rysunków z aniołami. Na wernisażu wybrane wiersze czytali: Ola Barczyk, Wiktoria Kwiatkowska
i Stanisław Michno – aktor Teatru Cricot 2 Tadeusza Kantora. Wystąpiła Kasia Stolarczyk, tańcząc do muzyki z piosenek Anny Szałapak.
Nagrody dla najlepszych prac zostały ufundowane przez: wortal literacki granice.pl, Wydawnictwo Miniatura, Bereś & Baron Media Productions
producenta komedii filmowych Anioł w Krakowie i Zakochany Anioł oraz Stowarzyszenie Artystów Pienińskich.
Niniejszy e-book stanowi pokłosie anielskiej wystawy
838956734.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin