00:02:52:www.NapiProjekt.pl - nowa jakoć napisów.|Napisy zostały specjalnie dopasowane do Twojej wersji filmu. 00:02:56:Dzień dobry, licznotko. 00:03:00:Chodmy,|bo nigdy stšd nie wyjedziemy. 00:03:04:Jestem w pełni gotowa. 00:03:07:Wstawaj. Zrobię ci wafle. 00:03:09:- Mamo. . .|- Caitlin. 00:03:11:Z jagodami! 00:03:15:Hej, Cooper. 00:03:16:Chcesz niadanie? 00:03:18:Też chcesz wafle? 00:03:20:Dobry piesek. 00:03:47:Patrz. Znowu się kłócš. 00:03:49:Jezu, to dwa razy w. . . 00:03:51:Kiedy się wprowadzili? 00:03:53:3 tygodnie temu.|Jak się nazywajš? 00:03:55:Feur. Wydział psychologii.|Wszyscy tam to czubki. 00:04:06:Wstała już. 00:04:09:Będziemy cicho. 00:04:10:Szybcy i cicho. 00:04:12:Nie chcę być szybka ani cicha. 00:04:18:- Kiedy w końcu wyjedzie?|- Norman Spencer! 00:04:22:Dobra, nie mogę znieć odmowy.|ldę pobiegać. 00:04:27:Wszystko dobrze? 00:04:29:Tak. 00:04:32:Chod, Pooper. ldziemy. 00:04:35:Wyjedziemy przed 1 1 ,|by uniknšć korków. 00:04:39:Przed jedenastš. 00:05:06:Możesz do mnie dzwonić. . . 00:05:08:kiedy tylko zechcesz. 00:05:10:Kochanie. . . 00:05:12:od dawna wiedziałam,|że ten dzień nadejdzie. 00:05:16:Mam Normana, ogród i nowy dom. 00:05:19:Nie martw się. 00:05:21:- Mówię tylko. . .|- Naprawdę. 00:05:23:Dobrze. 00:05:29:Mamo? 00:05:33:Mamo? 00:05:35:Muszę już ić. 00:05:41:Jeli cię stšd nie wyprowadzę,|to cię tu zapiszš. 00:05:44:Zadzwonię do ciebie. 00:05:46:- Pa.|- Pa. 00:05:48:Odwiedzaj nas. 00:05:50:l dzwoń do mamy. 00:05:52:Beatrice, miło mi było. 00:05:54:- Dbajcie o siebie.|- Nie pójdę bez niej do baru. 00:05:57:To był tylko żart. 00:06:01:Pa. 00:06:08:Omal udało mi się nie płakać. 00:06:36:Co czytasz? 00:06:39:''Mechanizmy Reperacji Genów|w Organizmach Eukariotycznych. '' 00:06:42:Eukaritycznych. Dobre? 00:06:44:wietne. 00:06:46:Och, dwie komórki. . . 00:06:49:szwedzkiego marynarza podzieliły|komórkę cnoty cheerliderki. 00:06:57:Prawie kończę. 00:07:03:- Jeli musisz pracować. . .|- Nie. Tylko to dokończę. 00:07:09:No, prawie. 00:07:12:l już. 00:07:15:l jak poszło? 00:07:16:Super. Chyba to rozgrylimy. 00:07:19:Z tym przedporodowym? 00:07:21:Znalazłem metodę reperacji. 00:07:24:Jeste taki mšdry. 00:07:28:Tak. 00:07:29:Madame Curie, Jonas Salk. . . 00:07:31:Norman Spencer. 00:07:37:l jak z tobš? 00:07:39:Dobrze. 00:07:41:Dobrze. Naprawdę. 00:07:44:Nic w tym złego jeli nie. 00:07:46:Szczerze mówišc, jestem. . . 00:07:49:podekscytowana. 00:07:51:Poważnie? 00:07:52:Mogę znowu pożyć.|Będę miała czas dla siebie. 00:07:56:Więcej czasu dla nas. 00:08:03:Dobrze sobie poradziła. 00:08:04:Fajny z niej dzieciak. 00:08:06:Wychowalimy jš razem. 00:08:14:Zostalimy sami. 00:08:17:Wiem. 00:08:21:Zmęczona? 00:08:24:Nie. 00:08:26:Chcesz się pokochać? 00:08:29:Pewnie. 00:08:55:Jezu. 00:09:01:Co on jej robi? 00:09:04:- Godzš się.|- Zaczekaj. 00:09:07:Zostaw otwarte. 00:09:10:Będziemy lepsi? 00:09:12:Warto spróbować. 00:09:27:Powiedz mi jaki to Norman|nie jest mšdry. 00:09:37:l mów głono. 00:10:41:Koncert w Carnegie Hall|2 Maja, 1 992 00:10:45:Nareszcie! Carnegie Hall! 00:11:09:Dr. Wendell James Spencer,|matematyk, zmarł w wieku 77 lat 00:11:16:Podanie do ubezpieczenia 8/21 /98 00:12:41:Jest tam kto? 00:12:51:Halo? 00:12:58:Pani Feur? 00:13:05:Halo? 00:13:08:Co się pani stało? 00:13:14:On jest. . . 00:13:16:To za dużo. . . 00:13:18:i nie mogę. . . 00:13:20:Nie mogę oddychać. 00:13:23:l boję się. 00:13:25:Co? Czego się pani boi? 00:13:27:Że którego dnia. . . 00:13:29:po prostu zniknę. 00:13:33:Czy mogę w czym pomóc? 00:13:35:Czy mogę. . .? 00:13:37:Nie znam pani. 00:13:39:Tak. Przepraszam. 00:13:40:Byłam zajęta. 00:13:42:Ten płot. . . 00:13:45:jest taki. . . 00:13:48:Przepraszam. Chciałaby pani wstšpić|na kawę lub. . .? 00:13:52:Och, Boże, wrócił. 00:13:54:Proszę o tym wszystkim zapomnieć. 00:13:57:Nawet pani nie znam! Proszę! 00:14:18:Wyglšdała jakby się... 00:14:20:- bała.|- Bała czego? 00:14:21:Chyba jego. 00:14:23:Powiedziała ci? 00:14:24:Mniej więcej. 00:14:27:Chcę tam pójć.|Chodmy tam i. . . 00:14:30:- Po co?|- Zobaczyć jak się czuje. . . 00:14:31:Kochanie, nie możemy tam pójć|i oskarżać sšsiadów. . . 00:14:36:- Wcale tego nie sugeruję.|- Dopiero nie dadzš nam spać. . . 00:14:40:przez te swoje wygibasy. 00:14:42:A jak co się jej stało? 00:14:44:- Nic się nie stało.|- Nie wybaczyłabym sobie. . . 00:14:46:Kochanie, ludzie się sprzeczajš. 00:14:49:Kłócš się. 00:14:51:Nie możemy się w to mieszać. 00:15:03:- Muszę dzi popracować.|- Wiem. 00:15:08:To sympozjum to przeglšd|moich badań. 00:15:10:Muszę się nad tym trochę skupić. 00:15:15:To nad tym tak pracowałem. 00:15:17:Musiałby jš słyszeć. 00:15:19:Wiesz, co zrobię? 00:15:21:Zadzwonię jutro|do Harveya Tomesa. . . 00:15:26:i zobaczę co się mogę|o nim dowiedzieć. 00:15:28:Obiecujesz? 00:15:30:Tak, obiecuję. 00:15:51:S YPlALNlA|LETNlE RZECZY MARY 00:16:26:Kobieto! 00:16:27:Co pani tu robi? 00:16:29:Szukam pani. 00:16:32:A pani co robi? 00:16:34:Niosłam koszyk powitalny|naszym nowym sšsiadom. 00:16:38:Nie ma ich? 00:16:39:Na to wyglšda. 00:16:40:- Dobra jeste.|- Powinnam im go dać dawno temu. 00:16:44:Ja swoim dałam wino,|które kto u mnie zostawił. 00:16:48:- Wejdziesz?|- Sprawdzam tylko jak się masz. 00:16:51:Dobrze. Czuję się dobrze. 00:16:53:Naprawdę? 00:16:56:Dlaczego wszystkich to tak dziwi? 00:17:00:Bo twoja córka,|która jest ci tak bliska. . . 00:17:03:wyjechała włanie na studia. 00:17:05:Ja bym wariowała. 00:17:06:Tak. 00:17:08:Miała ciężki rok.|Przeprowadzka, nowy dom. . . 00:17:11:ogród. 00:17:12:Samochód. 00:17:14:Mały krok w tył. 00:17:16:To już rok? 00:17:17:W tym tygodniu. 00:17:18:Teraz Caitlin. 00:17:20:Sam stres. 00:17:21:Zgoda. 00:17:23:Trochę mi ciężko. 00:17:25:Dobrze. Jeste człowiekiem. 00:17:27:Moim bojowym zadaniem|jest sfotografowanie róż. . . 00:17:30:dla klubu ogrodnika. 00:17:33:Więc przyszłam w samš porę? 00:17:36:Przyniosłam ci co. 00:17:38:Herbata grzybowa Kambucha. 00:17:40:Dobrze wpływa na samopoczucie. 00:17:43:- Od Floriany.|- Rozmawiasz o mnie ze swojš wróżkš? 00:17:46:Nie, i ona wcale nie jest wróżkš.|To owiecona dusza. 00:17:49:Tak jak ja. 00:17:50:To jeszcze gorzej.|Plotkujesz o mnie. 00:17:56:Zauważyła co nowego? 00:17:58:Och, mój Boże. Kupiła go! 00:18:02:Piękny. 00:18:03:Alimenty to piękna rzecz. 00:18:06:Tracisz męża. . . 00:18:07:dostajesz samochód. 00:18:09:- Poderwę na to facetów?|- Jasne. 00:18:11:Super. 00:18:12:Muszę lecieć. Na razie. 00:18:15:Dzięki za herbatę. 00:18:52:Norman. 00:18:57:Norman. 00:18:59:- Norman!|- Co? 00:19:00:Chod. Musisz to zobaczyć. 00:19:07:- O co chodzi?|- Patrz. 00:19:13:Co, Claire? 00:19:16:Mylałam, że widziałam. . . 00:19:19:- Ja. . .|- Co? 00:19:21:- Chyba co widziałam.|- Jezu Chryste! 00:21:08:Czeć, jest Caitlin? 00:21:10:Wiesz, kiedy ma wrócić? 00:21:16:Powiesz jej, że dzwoniłam? 00:21:19:Dzięki, Beatrice. 00:21:22:To co nowego. 00:21:24:Cooper, chod. 00:21:26:Przynie piłkę. 00:21:29:Co nie tak? 00:21:31:Cooper, to twoja ulubiona piłka. 00:22:12:- Halo?|- Czeć. 00:22:14:Muszę jeszcze trochę popracować.|Przepraszam. 00:22:17:A może chcesz, żebym wrócił? 00:22:21:Nie. Nie ma sprawy. 00:22:23:Na pewno? 00:22:28:Claire? 00:22:31:Och, tak. Nie piesz się. 00:22:33:Na razie. Kocham cię. 00:22:35:Ja ciebie też. Pa. 00:22:45:Cooper! 00:22:50:Cooper! 00:22:58:Dobra. Jak sobie chcesz. 00:23:52:Teraz mamy inne.|Stosujemy halotan. 00:23:55:Halotan? To rodek uspokajajšcy? 00:23:58:Zniewalajšcy. 00:23:59:Paraliżuje funkcje ruchu,|ale będzie przytomna. 00:24:02:Nie może się ruszyć,|ale wie, co się dzieje. 00:24:05:- Witam, pani Spencer.|- Hej, Teddy. 00:24:08:- lle to trwa?|- 5 minut. 00:24:11:- Czasem 3.|- Działa na wszystkie ssaki? 00:24:13:Tak, bezbolenie pozostawia pacjenta|w bezruchu. 00:24:19:Czeć. Co ty tu robisz? 00:24:21:- Wszystko dobrze?|- Ja. . . 00:24:23:Usłyszałam hałas. 00:24:24:- Jaki hałas? Gdzie?|- W domu. Przestraszyłam się. 00:24:28:- Powiadomiła policję?|- Nie. 00:24:31:Poproszę ich, żeby pilnowali domu|jak mnie nie będzie. 00:24:33:Och, cudownie. 00:24:35:""Możecie przypilnować mojej żony?|Słyszy głosy. "" 00:24:39:Zaczekaj, aż to się rozniesie. 00:24:41:Będę na sympozjum.|Chcę, żeby się czuła bezpieczna. 00:24:44:Czuję się bezpieczna. 00:24:45:Jestem pewna, że to było wielkie. . . 00:24:49:nic. 00:24:52:Zapytałe o państwa Feur? 00:24:54:A, tak. 00:24:57:Harvey mówi, że facet jest niegrony.|Nie skrzywdziłby muchy. 00:25:00:Warren. Warren Feur. 00:25:03:A ona? 00:25:06:Wiem, że mi mówił. . . 00:25:11:Poznałem dzi Schumwaya. 00:25:13:Autora ksišżki, którš tak lubisz. 00:25:16:Mieli prezentację|w departamencie chemicznym. . . 00:25:19:i Bob Shine nas przedstawił. 00:25:22:Posłuchaj tylko.|Patrzy na mnie. . . 00:25:25:i gratuluje mi Twierdzenia Spencera. 00:25:28:Nie wiedział,|że twój ojciec nie żyje? 00:25:30:Wiedział. 00:25:36:Co? 00:25:37:Jeste przeczulony na tym punkcie. 00:25:40:- Nie, wcale nie.|- Jeste. 00:25:41:Zawsze przesadzasz. 00:25:45:Muszę się pilnować, co? 00:25:57:Ma na imię Mary? 00:25:58:Pani Feur. 00:26:00:Warren i Mary? 00:26:03:Tak. 00:26:05:Mary. Tak. 00:26:08:Popracuję trochę. 00:26:49:OSOBlSTOCl VERMONT 00:26:55:Dr. Norman Spencer przyjmuje. . . 00:26:57:w DuPont katedrę|genetyki. 00:27:44:Halo? 00:27:46:Pani Feur? 00:29:01:Mogę w czym pomóc? 00:29:03:Och, tak. 00:29:05:Witam. 00:29:08:Claire Spencer, mieszkam obok. 00:29:12:Miło mi. 00:29:13:Wstšpiłam, aby przywitać was|w sšsiedztwie. 00:29:19:Dziękuję, ale to nieodpowiednia pora.|Jestem spóniony. 00:29:24:Żona jest w domu? 00:29:27:Nie ma jej. 00:29:29:A kiedy wróci? 00:29:32:Naprawdę muszę ić. 00:29:33:Przepraszam.|Miło...
RoninKriss