Holzner Steven - Perl. Czarna Księga.pdf - E-BOOKI - m.k.tereszczuk

Czarna Księga - PERL

Steven Holzner

Czarna Księga - Perl

Czarna Księga - PERL

Wprowadzenie

Niniejsza książka ma dać Ci wszystko, czego potrzebujesz, aby stać się programistą w Perlu, a to przecież znaczy bardzo wiele.

Perl nie jest zwykłym językiem programowania. Osoby go używające oddają się pracy z pasją, są zdolni do wzruszenia i zadzi wienia, ale

także do rozpaczy i frustracji. Perl to więcej niż język programowania — to praprzyczyna, zajęcie dla poetów i fanatyków komputera. Perl

może być złożony i trudny do opanowania, ale dla prawdziwego entuzjasty nie ma innej drogi. Zresztą po przeczytaniu tej książki

zrozumiesz, o co mi chodzi.

W ciągu dwunastu lat tryumfalnego pochodu przez informatyczne salony praktyczny język pobierania danych i raportowania

(przez niektórych często nazywany „chorobliwie zabałaganionym generatorem śmieci") stał się przyczyną wielu emocji. Wiele osób

poświęca zadziwiająco dużo czasu na jego używanie, udoskonalanie i rozbudowę. Autor swoją pracę z Perlem zaczął wiele lat wcześniej,

zanim wpadł mu do głowy pomysł napisania tej książki. Być może sposób myślenia — zaprezentowany w tej książce — spo doba się

niektórym Czytelnikom, powiększając grono prawdziwych entuzjastów Perla?

Zawartość tej książki

W tej książce nie tylko podano kompletny opis składni języka Perl, ale opisano także sam język oraz zakres jego używania. Na

przykład Perla można znaleźć niemalże w każdym miejscu w Internecie, zatem w książce podano wiele praktycznych przykładów CGI.

Innym popularnym zestawieniem jest połączenie Perla i Tcl/Tk, co umożliwia między innymi wyświetlanie okien, przycisków czy menu —

również ten temat jest opisany w książce. Istnieje jeszcze kilka innych zagadnień, omówionych tutaj, a związanych z Perlem, takich jak

łączenie tego języka z bazami danych, serwerami OLE Windows, innymi procesami i tak dalej. Jak widać, proponowana książka ma dać

obraz tego, jak język Perl jest używany dzisiaj.

W Perlu 5 istnieje wiele rozszerzeń, które zostaną w tej książce przedstawione. Czyte lnik znajdzie w niej m.in. następujące

zagadnienia: pisanie czytelnego kodu Perl, użycie bloków BEGIN i END w pakietach, zgodność z POSIX, programowanie obiektowe, do-

wolne zagnieżdżanie struktur danych, zakresy leksykalne, użycie modułów i tak dalej.

Język Perl 5 stanowi całkiem nową jakość i na tej właśnie wersji niniejsza książka jest oparta.

Książkę tę podzielono na osobne, wygodne w użyciu tematy, a jest ich blisko pięćset. Każdy temat zawiera omówienie jednego

zagadnienia programistycznego. Poniżej znajduje się lista wybranych tematów:

składnia Perla 5: instrukcje i deklaracje,

interaktywne uruchamianie skryptów Perla,

wprowadzanie i wyprowadzanie tekstu,

tworzenie zmiennych skalarnych,

kontekst skalarny i listowy,

tworzenie tablic i asocjacji,

typy globalne i tabele symboli,

operatory Perla,

wzorce tekstowe i obsługa tekstów,

tworzenie procedur,

zmienne o ograniczonym zakresie,

zmienne tymczasowe,

zmienne statyczne,

procedury rekurencyjne,

anonimowe tablice, asocjacje i procedury,

wskaźniki Perla,

wskaźniki symboliczne,

szablony funkcji,

zmienne specjalne Perla,

funkcje wbudowane Perla,

funkcje POSIX,

formaty Perla,

komunikacja międzyprocesowa,

OLE Win32,

obsługa plików,

pliki baz danych DBM,

blokowanie plików,

operatory do obsługi katalogów,

testy wydajności,

operacje zależne od ustawień narodowych,

wydzielanie kodu do zabezpieczonych części,

Perl/Tk: użycie pakietu Tk,

rekordy złożone,

tablice tablic, tablice asocjacyjne tablic asocjacyjnych, tablice tablic asocja

cyjnych i tablice asocjacyjne tablic,

listy powiązane i bufory pierścieniowe,

pakiety Perla,

konstruktor/ i destruktory pakietów,

rozbijanie pakietów między pliki,

moduły Perla,

eksportowanie symboli z modułów,

automatyczne ładowanie procedur modułu,

klasy Perla,

metody klas,

zmienne instancji i klas,

dziedziczenie klas,

dziedziczenie wielokrotne,

wiązanie skalarów, tablic i asocjacji,

przechwytywanie błędów wykonania,

debugger Perla,

Czarna Księga - PERL

* PerlScript,

* programowanie CGI,

* tworzenie i używanie w CGI kontrolek HTML,

* CGI a bezpieczeństwo,

* oznaczanie danych jako skażonych,

* przyznawanie skryptom CGI dodatkowych uprawnień,

* tworzenie liczników odwiedzin,

* tworzenie książki gości,

* wysyłanie listów elektronicznych ze skryptów CGI,

* tworzenie chat,

* zagadnienia bezpieczeństwa w przypadku wielu użytkowników,

* odpieranie ataków DOS,

* odświeżanie elementów graficznych HTML,

* tworzenie cookies,

* przechowywanie w stronach danych pomiędzy kolejnymi wywołaniami skryptu.

W tej książce używamy kilka konwencji, o których należy pamiętać. Kiedy konieczne jest wskazanie jakiegoś wiersza kodu,

będzie on zaznaczony pogrubieniem:

$text = "Hello!\n"

print $text;

Kiedy natomiast należy pokazać wyniki działania skryptu — niezależnie od samego skryptu, wyniki te będą zapisywane kursywą:

Stext = "Hello!\n"

print Stext;

Hello

Co będzie nam potrzebne?

Autor opiera się w książce na języku Perl w wersji 5.005. Perl jest darmowy, wystarczy go załadować i zainstalować —

zagadnienie to zostanie omówione w rozdziale pierwszym. W przypadku korzystania z systemu wieloużytkownikowego Perl może już być

zainstalowany; aby to sprawdzić, wystarczy w wierszu poleceń wyświetlić numer wersji Perła:

perl -v

Warto wziąć pod uwagę jeszcze dwie sprawy, jeśli chodzi o samodzielne uruchamianie Perla: zaleca się użycie przełącznika -w,

który powoduje wyświetlanie ostrzeżeń (być może kiedyś wyświetlanie ostrzeżeń stanie się w Perlu standardem), oraz użycie dyrektywy

kompilatora use strict, która powoduje, że konieczne jest deklarowanie wszystkich zmiennych i innych symboli. Zadbanie o te dwie rzeczy

zaoszczędzi wielu kłopotów przy uruchamianiu programów.

Trzeba będzie jeszcze w jakiś sposób tworzyć same skrypty Perla. Wspomniane skrypty to zwykłe pliki tekstowe, zawierające

instrukcje i deklaracje Perla. Aby utworzyć skrypt Perla, potrzebny jest edytor tekstowy, który potrafi pliki zapisywać jako zwykły tekst.

Więcej informacji na ten temat znajdziesz w rozdziale L, w punkcie „Zapisywanie skryptów Perla".

Istnieje jeszcze jedna dziedzina wiedzy, która jest nam zbędna — system operacyjny, w którym Perl działa. Wprawdzie w wielu

książkach o Perlu niejako z góry zakłada się, że jesteś doświadczonym programistą Uniksa, ale tyrh razem będzie inaczej. Per! już nie jest

ściśle związany z Uniksem i czas, aby zerwać z dawną tradycją książek o tym języku.

Inne zasoby

Istnieje mnóstwo informacji o Perlu, które mogą pomóc w nauce, zresztą wraz z Pędem jest dostarczana bogata dokumentacja. W

systemach takich jak Windows dokumentacja ta ma postać zestawu powiązanych ze sobą stron HTML. W systemach wieloużytkonikowych

dokumentacja zwykle jest dostępna- dzięki poleceniom systemu operacyjnego, obsługującym pomoc —jak np. mań w Uniksie.

Funkcjonuje też mnóstwo grup dyskusyjnych dla programistów Perla:

comp.lang.perl.announce — grupa, na której stale coś się dzieje,

com.lang.perl.mixc — dynamiczna grupa, która między innymi rozsyła FAQ Perla (Często zadawane pytania),

com.lang.perl.modules — wszystko o tworzeniu modułów i wielokrotnym użyciu kodu, zarówno własnego, jak i

cudzego,

* comp.lang.perl.tk — informacje o łączeniu Perla z pakietem Tk języka Tcl. Pakiet Tk obsługuje szereg elementów

graficznych, jak choćby przyciski czy menu, dzięki czemu elementy te można automatycznie używać także w Perlu. Obecnie pakiet Tk stał

się bardzo popularny.

Jeśli kogoś interesuje programowanie CGI, warto skorzystać z adresu grupy:

* comp.infosystemx.www.authoring.cgi — w nazwie nie ma tu Perla, ale jest to dobre miejsce do rozmowy na temat

zastosowania Perla w CGI.

Istnieje także wiele stron o Perlu (zapytanie o Perla zwróciło l 527 903 stron):

* strona główna Perla to www.perl.com, gdzie znajdziesz kod źródłowy i wersje Perla na różne systemy operacyjne,

dokumentację, moduły, informacje o błędach i listę często zadawanych pytań (FAQ, dostępne pod adresem www:perl.com/perl/faq);

* w witrynie CPAN (Comprehensive Perl Archive Network), dostępnej pod adresem www.cpan.org lub

www.perl.com/CPAN-local/CPAN.html, znajdziesz samego Perla, jego moduły, rozszerzenia oraz mnóstwo innych rzeczy związanych z tym

językiem. Jest to ogromne źródło wiedzy i zasobów dla wszystkich, którzy używają Perla. Przeglądając zawartość CPAN, znajdziesz

mnóstwo przydatnego kodu — od rozszerzeń Perla umożliwiających obsługę obrazków po moduły internetowe do obsługi interfejsów do baz

danych;

* Instytut Perla spod adresu www.perl.com jest niedochodową organizacją, która — zgodnie ze przyjętymi przez siebie

założeniami — „troszczy się o to, aby Perl był dostępny, przydatny i darmowy dla wszystkich zainteresowanych". Instytut ten jest ostoją

perłowej społeczności i zapewnia fanom tego języka stałe kontakty;

* strona języka Perl znajduje się pod adresem www.perl.com/perl/, a znajdziesz tam omówienie Perla, nowinki, listę

dostępnych zasobów oraz oprogramowanie. Tam też są dostępne listy wysyłkowe na temat Perła;

* istnieje wiele innych stron, które koncentrują się na pewnych aspektach pracy z Perlem — na bezpieczeństwie,

programowaniu CGI i innych. Warto po prostu poszukać w Sieci, aby znaleźć jeszcze więcej ciekawych informacji.

Można sięgnąć również po kwartalnik poświęcony Perłowi. Więcej informacji na jego temat znajdziesz pod adresem

orwcmt.www.media.mit.edu/thej3erljournal.

I to tyle informacji tytułem wstępu, teraz czas zająć poważniej się Perlem.

Czarna Księga - PERL

Część I Składnia języka Perl

Rozdział 1. Co o Perlu trzeba wiedzieć?

W skrócie

Zaczynamy od początku

W tym rozdziale zaczniemy naukę Perla. Najpierw omówimy rzeczy najważniejsze — tworzenie i uruchamianie skryptów.

Wiadomości z tego rozdziału to absolutne podstawy, których znajomość jest niezbędna w dalszej części książki. Omówimy tutaj też

wyświetlanie tekstu i odczytywanie informacji podawanych przez użytkownika. Zapewne treści tutaj przedstawione dla większości

czytelników nie będą niczym nowym, dlatego rozdział ten warto potraktować jako krótkie przypomnienie. Jednak niektóre informacje będą

nowością— można przypuszczać na przykład, że bardzo niewiele osób zna wszystkie przełączniki wiersza poleceń Perla.

Perl powstał w 1986 roku jako narzędzie do śledzenia przebiegu konfigurowania syste mu w sieci, dziś zaś stał się przenośnym

językiem używanym przez ogromną część użytkowników Sieci, dlatego Perla można spotkać niemalże wszędzie w Internecie.

Jeśli znasz język angielski, mógłbyś zapytać, czemu „Perl", a nie „Pearl" (perła)! Okazuje się, że w czasie, kiedy Perl powstawał,

istniał już język graficzny Pearl. Z drugiej strony jednak, jeśli z pełnej nazwy — Practical Extraction and Reporting Language — utworzyć

akronim z użyciem wszystkich słów, to faktycznie otrzyma się nazwę Pearl.

Perl jest językiem interpretowanym, który stworzono w celu analizowania plików tekstowych, pobierania z nich informacji i

wyświetlania raportów tekstowych zawierających te informacje. Do uruchamiania skryptów Perla używa się interpretera Perla o nazwie perl

(zwróć uwagę na różnicę w wielkości liter). Warto tu napomknąć, że istniej ą też kompilatory Perla.

Niektórzy dziwią się popularności Perla, języka — bądź co bądź — związanego ze środowiskiem tekstowym, a do tego

uruchamianym z wiersza poleceń, podczas gdy standardem stają się interfejsy graficzne, takie jak Windows. Wśród przyczyn sukcesu Perla i

stale zwiększającej się jego popularności można wymienić następujące kwestie:

* Wiele systemów operacyjnych nadal bazuje głównie na trybie tekstowym.

* Perl jest językiem programowania działającym na różnych platformach sprzętowych i w różnych systemach

operacyjnych, zaś różnice między poszczególnymi systemami są niewielkie i dotyczą tylko takich szczegółów, jak na przykład liczba bajtów

używanych do przechowywania długiej liczby całkowitej;

* Dzięki wykorzystaniu pakietu Tk.pm Perl stał się narzędziem graficznym (zajmiemy się tym dokładniej w rozdziale

13.), gdyż można w nim używać typowych elementów graficznych za pośrednictwem pakietu Tk języka Tcl. Użycie modułu Tk.pm

umożliwia wyświetlanie okienek zawierających przyciski, menu i inne elementy bezpośrednio z Perla.

* Tym, co przyciągnęło do Perla największą liczbę ludzi, jest programowanie CGI, które umożliwia realizację w Sieci

strategii klient-serwer. Przy tworzeniu stron sieciowych nie jest problemem używanie trybu tekstowego, gdyż same strony są zapisane

zwykłym tekstem. Programowanie CGI w Perlu to naprawdę bardzo ważny mechanizm, wobec tego będzie to jeden z głównych tema tów

niniejszej książki.

Tyle wiadomości wstępnych powinno nam wystarczyć — teraz czas już zacząć pracę ze skryptami.

Zagadnienia: Uzyskanie i instalacja Perla

Perl jest darmowy, więc wystarczy go ściągnąć z Sieci i zainstalować. W przypadku ko rzystania z systemu wielodostępnego

należy sprawdzić, czy Perl nie został już zainstalowany — w tym celu trzeba użyć polecenia:

%perl -v

W całej tej książce symbol % oznacza znak zachęty systemu Unix. Znaku tego nie należy wpisywać.

Jeśli Perl był zainstalowany i określono do niego ścieżkę, powyższe polecenie wyświe tli jego wersję oraz wersje zainstalowanych

poprawek (poprawki są wy dawane co jakiś czas — zawierają poprawki błędów).

Zwróć uwagę, że w niektórych systemach zainstalowane mogą być stare wersje Perla, na przykład wersja 4. W takiej sytuacji

wersja 5 Perla może być dostępna pod poleceniem perl5 (wypróbuj to polecenie, jeśli polecenie perl -v wskazało, że istnieje starsza wersja

Perla):

%perl5 -v

Jeśli nie masz Perla, znajdziesz go pod adresem www.perl.com lub w archiwum CPAN, www.cpan.org. Na tych stronach

odszukasz wszystko, co tylko może Ci być potrzebne.

Specjalnie pominięto tutaj opis sposobu instalacji Perla w różnych systemach operacyjnych. Instalację opisano bardzo precyzyjnie

na stronie Perla (na przykład instalację w systemie Unix przedstawiono na stronie www.perl.com/CPANlocal/doc/relinfo/INSTALL.html), a

poza tym sposób instalowania kolejnych wersji się zmienia i zmiany te nie mogłyby znaleźć odbicia w tej książce. Warto zaznaczyć, że wiele

książek zdezaktualizowało się właśnie dlatego, że podawano w nich dokładne instrukcje instalacyjne. Dotyczy to szczególnie książek o

Javie, której instalacja zmieniała się niemalże natychmiast po pojawieniu się nowych wersji.

Najnowszą wersję Perla można zwykle znaleźć, używając łącza „Get the latest version of Perl" (w witrynie www.perl.com), które

przeniesie Cię na stronę, gdzie znajdziesz bezpośrednie łącza do najpopularniejszych wersji Perla, takich jak Perl for Win32 firmy

ActiveState (pamiętaj o pobieraniu wersji co najmniej 5.005, aby dana wersja była zgodna z wersją dla systemu Unix i modułami

dodatkowymi. Wcześniejsze wersje nieco się różnią).

Jeśli instalujesz Perla w systemie wieloużytkownikowym, musisz mieć uprawnienia większe niż przy normalnej pracy.

Zapisywanie skryptów Perla

Skrypty Perla to zwykłe pliki tekstowe składające się z instrukcji tego języka oraz de klaracji (jak zobaczysz, wystarczy

deklarować formaty i procedury). Do tworzenia skryptów Perla jest potrzebny edytor tekstowy, który umożliwia zapisywanie plików jako

zwykłego tekstu.

Zapisywanie plików jako zwykłego tekstu przekracza możliwości niektórych edytorów tekstowych. Problemem może być na

przykład użycie programu Microsoft Word, choć w tym wypadku wystarczy zastosować okienko dialogowe Plik | Zapisz jako. Zasada

ogólna jest taka, że jeśli wyświetlisz plik w wierszu poleceń (w systemach DOS i Windows jest to DOS), to nie zobaczysz na ekranie

żadnych „krzaczków" (czyli dziwnych znaków). Oczywiście prawdziwa kontrola poprawności skryptu polega na tym, że sprawdza się, czy

Perl jest w stanie skrypt odczytać i zinterpretować.

Skrypty Perla mają zwykle rozszerzenie .pl, dlatego na przykład tworzony już niedługo program będzie się nazywał hello.pl.

Skrypty Perla nie muszą mieć takiego rozszerzenia, wystarczy samo .p, a nawet można rozszerzenie całkiem pominąć. Jednak .pl jest często

stosowane, a powszechnie wykorzystywana wersja Perla — ActiveState (przeznaczona dla 32-bitowych systemów Windows) wiąże to

rozszerzenie z Perlem, dzięki czemu programy można uruchomić po dwukrotnym kliknięciu.

Uwidacznianie Perla dla skryptów

Jak się wkrótce okaże, skrypt Perla można uruchamiać na dwa sposoby. Jedną z możli wości jest wywoływanie interpretera tego

języka (perl) bezpośrednio z wiersza poleceń:

Czarna Księga - PERL

%perl hello.pl

Można też spowodować, że skrypt sam będzie potrafił odnaleźć Perla, dzięki czemu możliwe stanie się uruchamianie skryptów

jako samodzielnych poleceń:

%hello.pl

Jeśli zaś nie dodawałeś skryptom żadnego rozszerzenia, wywołanie może mieć postać:

%hello

W różnych systemach operacyjnych inaczej wskazuje się skryptom położenie Perla.

Unix

W systemie Unix interpreter Perla wskazuje się za pomocą dodania specjalnego pierwszego wiersza do skryptu (wiersz ten jest

zbędny w przypadku jawnego wywoływania interpretera, co pokazano wcześniej):

#!/usr/local/bin/perl # Użyj Perla

Przy użyciu takiego wiersza ze składnią # ! bardzo ważne jest umieszczenie go na samym początku pliku. Wiersz w postaci

pokazanej powyżej wskazuje standardowe położenie Perla w większości systemów Unix. Oczywiście, Perl może też zostać zainstalowany

gdzie indziej, na przykład będzie dostępny jako /usr/bin/perl (w wielu systemach obydwie lokalizacje — /usr/bin/perl i /usr/local/bin/perl —

wskazują to samo miejsce). Aby odnaleźć Perla w Twoim systemie Unix, możesz użyć polecenia which Perl.

W celu wskazania, że ma być używany Perl w wersji 5, często stosuje się pierwszy wiersz w postaci:

#!/usr/local/bin/perl5 # Użyj Perla 5

Istotne jest używanie przełącznika -w, który nakazuje interpreterowi pokazywanie w trakcie analizy kodu ostrzeżeń (interpreter

Perla tak naprawdę kompiluje kod przy pierwszym jego załadowaniu, zatem ostrzeżenia pojawią się od razu, chyba że nakażesz późniejsze

załadowanie kodu. Do ładowania kodu używa się instrukcji require, która zostanie omówiona w rozdziale 15):

#!/usr/local/bin/perl5 -w # Użyj Perla 5, pokaż ostrzeżenia

Z uwagi na to, że wiele wersji systemu Unix obcina wiersz # ! po pierwszych 32 znakach, możesz mieć kłopoty, jeśli ścieżka

dostępu do Perla jest długa:

#!/usr/local/bin/users/standard/build36/per!5 # Użyj Perla 5

W takim przypadku, a także wtedy, kiedy system nie rozpoznaje wiersza # !, można do wywołania Perla użyć interpretera

powłoki (shell):

#!/usr/bin/sh

eval '/usr/local/bin/users/standard/build36/perl5 -wS $ ${l+"$@"}' if 0;

W takiej sytuacji uruchamiamy polecenie eval wywołujące jawnie Perla, a dodatkowo ustawiając przełącznik -w, powodujemy

wyświetlanie ostrzeżeń. Parametr $0 powinien zawierać pełną ścieżkę, jednak nie zawsze tak jest, wobec tego przełącznikiem -s nakazujemy

Perlowi w razie potrzeby wyszukać skrypt. Dziwnie wyglądająca konstrukcja ${l + "$@"} służy do obsługi nazw plików zawierających

spacje. Cały wiersz uruchamia skrypt Perla, ale nie zwraca żadnej wartości, gdyż wyrażenie if 0 nigdy nie jest prawdziwe.

Przed uruchomieniem skryptu Perla w systemie Unix — przez podanie jedynie nazwy skryptu — konieczne jest uzyskanie prawa

do wykonania pliku. Więcej na ten temat powiemy dalej, w punkcie „Uruchamianie skryptów Perla".

Na początku wszystkich skryptów Perla można używać wiersza w postaci:

#!/usr/local/bin/perl5 -w

Jednak dla skrócenia zapisu (a także dlatego, że w wielu systemach operacyjnych to nie działa) zwykle wiersz ten w książce

będzie pomijany. Czytelnicy, dla których okaże się to przydatne, mogą oczywiście umieszczać odpowiedni wiersz na początku swoich

skryptów.

MS-DOS

W systemie MS-DOS trzeba zapewnić widoczność Perla, przekształcając skrypt na plik wsadowy BAT za pomocą narzędzia

pl2bat.bat. Narzędzie to jest dostarczane wraz z Perlem ActiveState. Jeśli na przykład mielibyśmy skrypt hello.pl, zawierający:

print "Hello!\n";

print "Press <Enter> to continue...";

<STDIN>;

za pomocą narzędzia pl2bat.bat można byłoby przekształcić go na plik BAT, hello.bat, który można uruchamiać bezpośrednio z

wiersza poleceń. W celu przekształcenia hello.pl na hello.bat należy zastosować polecenie:

C:\>pl2bat hello.pl

Oto wynikowy plik hello.bat:

@rem = '—*-Perl-*--

@echo off

if "%OS%" == "Windows_NT" goto WinNT

perl -x -S "%0" %1 %2 %3 %4 %5 %6 %7 %8 %9

goto endofperl

:WinNT

perl -x -S "%0" %*

if NOT "%COMSPEC%" == "%SystemRoot%\system32\cmd.exe"

goto endofperl

if %errorlevel%==9009 echo You do not have Perl in your PATH.

goto endofperl

@rem ';

#!perl

#line 14

print "Hello!\n";

print "Press <Enter> to continue.. . ";

<STDIN>;

_END_

:endofperl

Windows 95/98 i Windows NT

Wersja ActiveState Perla dla Windows 95/98 i Windows NT modyfikuje rejestr w celu skojarzenia rozszerzenia .pl z

interpreterem perl. W celu uruchomienia skryptu wystarczy dwukrotnie kliknąć skrypt. Otwiera się wówczas okno MS-DOS, wykonywany

jest w nim skrypt i zanim da się cokolwiek przeczytać, okno MS-DOS jest z powrotem zamykane. Dalej w tym rozdziale, w punkcie

„Unikanie natychmiastowego zamknięcia okna skryptu w Windows 95/98 i NT", znajdziesz sposób rozwiązania tego problemu.

Holzner Steven - Perl. Czarna Księga.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: