Fakty i Mity 24.2012.pdf

Jeden się pobił, drugi się postrzelił

ZAMACHOWCY W SUTANNACH

ß Str. 6

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 24 (641) 21 CZERWCA 2012 r. Cena 4,20 zł (w tym 8% VAT)

Boże Ciało to święto kościelnego triumfalizmu.

Razem z dwójką artystów postanowiliśmy przebić

ten nadęty balon arogancji. Wysłaliśmy na procesję

nasze „pielęgniarki” z „wodą otrzeźwiającą rozum”.

Oto co z tego wynikło...

ß Str. 7

ISSN 1509-460X

Nr 24 (641) 15–21 VI 2012 r.

KSIĄDZ NAWRÓCONY

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

O naprawie

Środowisko kibolskie, które przynajmniej od roku jest sojusz-

nikiem PiS-u, próbowało wzniecić wojnę polsko-rosyjską pod fla-

gą Euro. Zresztą wielu kibiców rosyjskich tylko na to czeka-

ło. Jarosław K. „Polskę zbaw” może być z siebie zadowolony

– dwa lata siania nienawiści właśnie wydało zatrute owoce.

Okazuje się, że Donald Tusk jest niemożliwy do zastąpienia.

Obiecał we wrześniu, że nie będzie w następnych wyborach

ubiegał się o kierowanie PO. Zmienił jednak zdanie i kandy-

dować będzie. Wprawdzie mówi się, że nikt nie jest niezastą-

piony, ale pan Donald nie jest nikim.

F lekowanie Ruchu Palikota trwa. Posłowie RP nie są już

finansowe dla watykańczyków. Nie ważymy siły argumen-

tów, lecz siłę tego, kto dane rozwiązanie głosi. Według ja-

kich kryteriów określamy, że dana organizacja uzyska taki

przywilej? Tradycja? Historia? Jeśli tak, to czy organizacja,

która przez wieki promowała i uskuteczniała wszelkie zbrod-

nie na inaczej myślących, może być autorytetem? Uporczy-

wi obrońcy Krk nie potrafią wyjść z okopów realnego socja-

lizmu. Uznają tylko jeden, niepodważalny system. W ten

sposób i z takimi ludźmi jako elitą nigdy nie naprawimy Oj-

czyzny. W tej naprawie niezbędne jest uwolnienie ducha na-

rodu od zmurszałych przesądów i tradycji. I ta przemiana wła-

śnie nadchodzi.

W pracy poświęconej tożsamości młodzieży gimna-

zjalnej autorstwa wybitnego socjologa prof. Jerzego Bania-

ka czytamy, że „(…) ponad 75 procent z nich dostrzega

dominującą rolę Kościoła katolickiego i jego hierarchii

wżyciu państwa” iże „zaangażowanie (…) biskupów

jest zdecydowanie przesadne, a niekiedy zbyt na-

chalne”. Co ważne, nastolatki spostrzegły to, cze-

go nie potrafi zobaczyć wielu dorosłych, czyli „jaw-

ne wtrącanie się władz Kościoła w sprawy po-

lityczne państwa i wspólnot lokalnych (…)

pod pretekstem moralnego opiniowa-

nia decyzji świeckich władz”.

Gimnazjaliści wyrażają opi-

nię, że sprawy publiczne nie

należą do kompetencji władz

kościelnych. To prawdziwe

wotum nieufności wobec Krk

ze strony młodego pokolenia.

Dla ponad 70 procent młodych Polek

i Polaków przepytanych przez profesora Ba-

niaka rozdział państwa i Kościoła jest bezwzględną koniecz-

nością. Nastolatki wykazały się przy tym wysoką świado-

mością społeczną. Swoje stanowisko uzasadniały tym, że

„Kościół ma odmienne własne interesy i powinien zajmo-

wać się wyłącznie nimi, a nie włączać się w działania (…)

państwa i samorządów”. Dodawali, że „bez rozdziału pań-

stwa i Kościoła biskupi i księża zastępowaliby świeckich

urzędników lub wpływali na ich decyzje (…), a tak nie

powinno być w normalnym kraju”. Małolaty – niezależnie

od deklaracji religijnej – nie godzą się na mieszanie się

do polityki przez kościelne media (stacje radiowe, gazety).

Odrzucają prawo biskupów do wskazywania wiernym,

na kogo mają głosować. Twierdzą, że Kościół w praktyce

narzuca państwu „często w sposób niewidoczny” swoją

doktrynę. Jako przykłady podawały brak wychowania

seksualnego w szkołach i powszechną obecność kateche-

zy. Ta ostatnia została „wprowadzona siłą i jest dowodem

na nadużywanie władzy przez Kościół, który czuje się prze-

sadnie swobodnie w państwie, robi to, co uważa za ko-

rzystne dla siebie, własne interesy stawia ponad interesy

państwa (…)” . Według połowy przepytanych większość

duchownych nie ma żadnych kwalifikacji, aby doradzać

młodzieży i dorosłym w życiu codziennym. Księża dla nich

nie są żadnym autorytetem. Młodzi uważają, że kler jest

pazerny na pieniądze i leniwy.

Tworzy to grunt pod prawdziwą deklerykalizację pań-

stwa. Zarówno tę oddolną – społeczną, jak i tę odgórną

– ze strony władz wszelkich szczebli. Niestety, obecnie rzą-

dzącym brakuje odwagi. Ale po nich przyjdą inni.

JONASZ

PS Dziękuję za miłe odpowiedzi Czytelniczek „FiM”

na mój ostatni komentarz. Kilka osób stwierdziło, że robię

casting. To nieprawda. Korespondencja jeszcze nic nie ozna-

cza, ale tak się dziś poznają ludzie. Napisałem może nie-

co frywolnie, na luzie, i jeśli kogoś tym uraziłem, to prze-

praszam. Intencje mam szczere, a jedyne kobiety, jakie te-

raz kocham, to Czytelniczki mojego pisma. To gdzie indziej

mam szukać tej Jedynej?

tylko zbieraniną, palikociarnią, ale nihilistami niszczącymi

autorytety. Ten ostatni zarzut padł nie tylko ze strony prawi-

cy, ale także ludzi uchodzących za liberałów. Dziennikarka

TVN Kolenda-Zaleska uznała publiczną apostazję posłów Ru-

chu za akt politycznego ADHD. Według niej „nikt nie zabra-

nia występowania z Kościoła rzymskokatolickiego”, a doko-

nywanie tego aktu publicznie ma charakter „politycznego cyr-

ku”. Rzekomo nie zależy nam na tym, aby akty apostazji sta-

ły się prawomocne, gdyż „ignorujemy procedury niezbędne

do właściwego wyjścia z Kościoła”. Kolenda twierdzi, że „o Ko-

ściele można porozmawiać poważnie tylko z kimś, kto mimo

sprzeciwu okazuje też szacunek”. Popularny liberalny bloger

Azrael Kubacki dodał, że Janusz Palikot oferuje tandetną za-

bawę, która żadnym prawdziwym antykle-

rykalizmem nie jest. Jego zdaniem zręcz-

nie wykorzystaliśmy hasła rozdziału

państwa i Kościoła w kampanii wy-

borczej i na tym nasza polityka się

skończyła. Skierowaliśmy bowiem

atak w niewłaściwą stronę. Zamiast

państwa – atakujemy Kościół.

No właśnie… Merytoryczna roz-

mowa z ludźmi pokroju Stankiewicz,

Macierewicza czy Terlikowskiego

jest niemożliwa. Ale jak polemi-

zować z liberałami czy lewicow-

cami, którzy tak naprawdę nimi

nie są? Można odnieść wrażenie,

że polska pseudolewica i klerykalni libe-

rałowie zatrzymali się w XVIII wieku; wychowali się

w szkółce niedzielnej, w środku skansenu, za wysokim pło-

tem i nie rozumieją współczesnego państwa, demokracji.

Problem w tym, że w Sejmie i w mediach osoby te zajęły

miejsce przynależne „opcji liberalnej”, a jedyną przeciwwa-

gą dla nich jest nowa jakość w postaci Ruchu Palikota. Nie-

stety, tylko w środowiskach związanych z RP widać zrozu-

mienie tego, że współczesna demokracja to nie tylko rządy

większości z poszanowaniem mniejszości, lecz złożony sys-

tem oparty na prawach człowieka oraz faktyczny rozdział in-

stytucji religijnych i władz publicznych. Oczywiście dodamy

do tego podział kompetencji, kontrolę konstytucyjności pra-

wa, niezawisłość sądownictwa itp. Władza reprezentująca

większość nie może rządzić na zasadzie „teraz, k…, my”,

ale musi respektować prawo do prywatności i wolności pod-

stawowych. Nie powinna wyłącznie liczyć głosów popiera-

jących jakieś rozwiązanie, ale organizować debaty, analizo-

wać racje każdej ze stron. W Polsce jesteśmy opóźnieni cy-

wilizacyjnie o dwa pokolenia, ponieważ kolejne rządy nie li-

czą się z większością w ogóle (np. „zapomniały” o instytu-

cji referendum), uwzględniają zaś wyłącznie argumenty Ko-

ścioła watykańskiego. Widać to choćby ostatnio podczas

„negocjacji” w sprawie Funduszu Kościelnego. Rzecz w tym,

że uznanie skompromitowanego Kościoła papieskiego za au-

torytet niszczy jakąkolwiek debatę. Nie liczą się bowiem

fakty, lecz mity, z mitem powszechnej przynależności (pod-

ległości) Polaków do Krk na czele. Generalnie uznano kierow-

nictwo jednej z tysiąca organizacji społecznych za najważ-

niejsze i najgodniejsze. A z autorytetami się nie polemizuje.

Gdzie tu miejsce na ważenie argumentów, skoro jednej ze

stron nadajemy a priori przywilej bycia wzorcem do naśla-

dowania? Niszczymy w ten sposób porządek społeczny.

Zasada o równości wobec prawa przestaje mieć znaczenie.

A co z tymi, którzy nie należą do Krk? Wykluczamy ich.

Czyniło tak wielu tzw. liberalnych dziennikarzy rzucających

w 2005 roku uwagi, że „ci, co nie płakali po śmierci JPII,

nie mogą być uznani za Polaków”.

Skutki takich chorych wartościowań to m.in.: radykal-

na ustawa antyaborcyjna, brak finansowania in vitro, kate-

cheza w szkołach, kapelani w setkach instytucji i przywileje

Nieszczęsny dokument ACTA o kontroli internetu, którym

premier Tusk chciał Polaków cichcem uraczyć, został odrzu-

cony przez 3 komisje Parlamentu Europejskiego. Nie chce go

ani komisja prawna, ani wolności obywatelskich, ani przemy-

słu. Głosowanie na forum PE odbędzie się na początku lip-

ca. Pilnie będziemy patrzeć na ręce polskim deputowanym.

PiS obchodził swoją miesięcznicę smoleńską, zwaną także mie-

siączką. Obyło się bez krwawień, ale nie obyło się bez osła-

biającego (rozsądnych ludzi) pobrzękiwania szabelką wobec

Rosjan. Niech znają gościnność „prawdziwych” Polaków!

Rozłam w szeregach ludu smoleńskiego. Rydzykowy „Nasz

Dziennik” zaatakował „Gazetę Polską” za opublikowanie bez

zgody właścicieli ostatniego zdjęcia Lecha Kaczyńskiego. Wy-

dawca „Gazety” uznał krytykę za wyraz dziennikarskiej zawi-

ści o atrakcyjną fotkę. I tak, jakże po polsku, wspólnota

kłamstwa smoleńskiego zaczyna się sypać. Bo kłamstwo ma

krótkie (kacze) nogi.

Ruch Palikota zaproponował projekt ustawy usprawniającej

procedurę rozwodową. Chodzi o to, aby w przypadku mał-

żeństw bezdzietnych i rozstających się w zgodzie można było

dokonać rozwodu drogą oświadczenia woli tam, gdzie się go

zawierało, czyli w urzędzie stanu cywilnego. Szybko i tanio.

Andrzej Listowski, działacz Platformy Obywatelskiej z Biel-

ska-Białej, oczekuje na wyrok sądu partyjnego. Cóż straszne-

go uczynił? Otóż skrytykował publicznie klerykalizm miejsco-

wych notabli ze swojej partii. Cóż, PO miała nie klękać

przed księdzem. Faktycznie nie klęczy... Leży plackiem.

Polki są grupą etniczną rodzącą najwięcej dzieci! Wyprzedzi-

ły w tej dziedzinie nawet Pakistanki. Jakim cudem, zapytacie.

Cudu tego dokonało brytyjskie państwo opiekuńcze, prowa-

dzące sensowną politykę prorodzinną. Bo chodzi o Polki ży-

jące i rodzące nad Tamizą. Nad Wisłą od lat nic się w tej

dziedzinie nie zmienia, bo państwo – zamiast dawać rodzi-

nom pieniądze, tanie żłobki i przedszkola – puszcza reklamy

„prorodzinne”, moralizuje i leje wodę… święconą.

Aż 47 proc. Litwinów dopuszcza legalizację eutanazji, a 37 proc.

tego nie chce. Za to aż 2/3 mieszkańców tego kraju chce ujaw-

nienia dochodów kościołów. Litwo, Ojczyzno nasza!

Wojna zabija, to wiemy aż za dobrze. Ale okazuje się, że za-

bija na wielką skalę także drogą samobójstwa. Na przykład

w armii amerykańskiej codziennie odbiera sobie życie jeden

żołnierz, głównie z grona tych wojaków, którzy byli w Afga-

nistanie lub Iraku.

My mamy NOP, ONR i Młodzież Wszechpolską, a kryzyso-

wi Grecy mają w parlamencie faszystowski Złoty Świt. Poli-

tycy tej partii mają na sumieniu udział w ciężkich pobiciach

emigrantów. Rzecznik prasowy Świtu Ilias Kasidiaris rzucił się

przed kamerami na dwie lewicowe posłanki – jedną oblał wo-

dą, drugą spoliczkował. Może nasi łysole i prawicowi publicy-

ści zaproszą współbraci z Aten na listopadowy Marsz Nie-

podległości? Mało już w Europie zostało takich ideowych tę-

picieli „lewactwa”! No, nie licząc może Breivika…

Na Białorusi prześladują prawosławnych, którzy za namową

niektórych biskupów odmawiają władzom pobrania odcisków

palców. Wielu prawosławnych wierzy bowiem, że taka urzę-

dowa identyfikacja jest znakiem… apokaliptycznego Antychry-

sta. Trzech duchownych ma już z tego powodu procesy, co

oczywiście nakręca religijno-męczeńską atmosferę. U nas za An-

tychrysta robi Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. Nie zbie-

ra wprawdzie odcisków palców, ale „nie po Bożemu” rozda-

je koncesje na telewizyjne biznesy.

Zdesperowany proboszcz z miejscowości Volania w północ-

nej, laickiej, części Włoch postanowił dopłacać młodym pa-

rom do ślubów kościelnych. Zamiar wziął się z tego, że od pa-

ru lat nikt w tej parafii nie chciał wziąć takiego ślubu. Łapów-

ka wynosi 500 euro. W polskim Katolandzie taki ksiądz de-

sperat trafiłby do domu wariatów. Na wniosek biskupa.

pobrano z gryzonia marek_39

Nr 24 (641) 15–21 VI 2012 r.

GORĄCY TEMAT

W lutym 2012 roku za

Desperacja ofiar

szczelnie zamknięty-

mi drzwiami szcze-

cińskiego Sądu Rejo-

nowego rozpoczął się proces ks. An-

drzeja D. , byłego dyrektora Ogni-

ska św. Brata Alberta i kilku miej-

scowych szkół katolickich. Jest

oskarżony o doprowadzanie ma-

łoletnich podopiecznych do „in-

nej czynności seksualnej” poprzez

„nadużycie stosunku zależności

lub wykorzystanie krytycznego po-

łożenia” , co podlega karze pozba-

wienia wolności od 3 miesięcy do

lat 5. Na prokuratorskiej ławie za-

siadł... adwokat reprezentujący po-

krzywdzonych.

Wyjaśnijmy niuanse prawne:

w Kodeksie postępowania karnego

istnieje furtka pozwalająca obywa-

telowi osobiście dochodzić sprawie-

dliwości nie tylko w drobnej spra-

wie z tzw. oskarżenia prywatnego

(zniesławienie, naruszenie nietykal-

ności cielesnej itp.), ale także cięż-

kiego przestępstwa zastrzeżonego

dla prokuratury, gdy ta odmówi wsz-

częcia postępowania lub umorzy

je, zaś sąd to postanowienie uchy-

li, nakazując kontynuować śledztwo

celem usunięcia stwierdzonych nie-

prawidłowości (okoliczności wyma-

gające wyjaśnienia, zaniechane czyn-

ności dowodowe). Jeśli po napra-

wieniu uchybień prokuratura pod-

trzyma swoje wcześniejsze stanowi-

sko, pokrzywdzony może wnieść

do sądu własny akt oskarżenia, przy

czym dokument musi podpisać ad-

wokat lub radca prawny. Ofiara sta-

je się pełnoprawnym „prokurato-

rem” i otrzyma w procesie instru-

menty mogące doprowadzić do ska-

zania sprawcy za czyny, których za-

wodowi śledczy nie umieli lub nie

chcieli udowodnić, bądź uznali je

za mało szkodliwe społecznie.

Taki właśnie pech dotknął 50-let-

niego dziś kapłana, któremu proku-

ratura odpuściła ciężkie grzechy oby-

czajowe, uznając je za przedawnio-

ne, a seks z małoletnimi za całkiem

z ich strony dobrowolny.

Ksiądz D. był założycielem

(w 1991 roku pod auspicjami Cari-

tasu) i pierwszym dyrektorem Ogni-

ska – internatu dla „trudnych” chłop-

ców z rodzin zazwyczaj patologicz-

nych. Po czterech latach istnienia

ośrodka grupa pracowników zgłosi-

ła się do bp. Stanisława Stefanka ,

ówczesnego sufragana archidiecezji

szczecińsko-kamieńskiej (w okresie

październik 1996 – listopad 2011

ordynariusz diecezji łomżyńskiej,

obecnie biskup senior) odpowiedzial-

nego m.in. za kościelne szkolnictwo

i placówki opiekuńcze. Powtórzyli

mu szokujące relacje wychowanków

o wykorzystywaniu seksualnym przez

księdza dyrektora, ale hierarcha sta-

rannie zamiótł aferę pod dywan, na-

wet nie rozmawiając z domniema-

nymi ofiarami. Kilka tygodni póź-

niej, za sprawą dwóch zakonników

– jezuity oraz dominikanina – iden-

tyczne wieści dotarły do metropoli-

ty abp. Mariana Przykuckiego .

Dyrektor kościelnego ośrodka opiekuńczego

dla chłopców oraz jego kurialni protektorzy

już „byli w ogródku i witali się z gąską”,

gdy prokuratura umorzyła z powodu przedawnienia

śledztwo w sprawie wykorzystywania seksualnego

wychowanków. Nie docenili determinacji ofiar...

Od lewej: biskup Stefanek, gość z Watykanu kardynał Zenon Grocholewski i ksiądz Andrzej D.

Ten zapewnił mnichów, że „zna spra-

wę i nada jej właściwy bieg”. W po-

łowie grudnia 1995 r. ks. Andrzej

został wycofany z Ogniska na posa-

dę wikariusza parafii Miłosierdzia

Bożego w Szczecinie. Pracował tam

zaledwie do 28 czerwca 1996 r. i tyl-

ko formalnie, bo na otarcie łez za od-

izolowanie od chłopców awansował

w międzyczasie na wiceszefa archi-

diecezjalnego Centrum Edukacyjne-

go z zadaniem utworzenia sieci szkół

katolickich, w których miał zostać

dyrektorem. Pierwszą taką placów-

ką była Katolicka Szkoła Podsta-

wowa im. Świętej Rodziny, powoła-

na dekretem abp. Przykuckiego z 20

lipca 1996 r.; później doszły kolej-

ne. Ks. Andrzej robił oszałamiającą

karierę – jako przewodniczący Ra-

dy Szkół Katolickich przy Konferen-

cji Episkopatu i członek zarządu Eu-

ropejskiego Stowarzyszenia Szkół

Katolickich w Brukseli brylował

na salonach, fotografował się z po-

litykami, gościł dostojników z Wa-

tykanu...

W czerwcu 2003 r. dominika-

nin o. Marcin Mogielski zajął się

dokumentacją przypadków molesto-

wania w Ognisku. Oprócz przyzwo-

itości, miał powody bardzo osobi-

ste, by wypalać draństwo gorącym

żelazem, bowiem tuż przed wstąpie-

niem do seminarium sam padł ofia-

rą zatrudnionego u św. Alberta przy-

jaciela ks. Andrzeja. Spisał zezna-

nia byłych wychowanków i za po-

średnictwem prowincjała o. Macie-

ja Zięby przekazał je nowemu me-

tropolicie – arcybiskupowi Zygmun-

towi Kamińskiemu . Hierarcha za-

reagował bardzo gniewnie, żąda-

jąc, aby zakon zajął się własnymi

„zboczeńcami”, zamiast uczestniczyć

w „pedalskiej zemście na porząd-

nym księdzu”.

10 listopada 2003 r. uczestnicy

spotkania z bp. Stefankiem napisali

do abp. Kamińskiego list, w którym

ostrzegli: „Jeśli sprawa nie zostanie

rozstrzygnięta w granicach kompeten-

cji władzy kościelnej, będziemy zmu-

szeni podjąć kroki procesowe w gra-

nicach kompetencji władzy państwo-

wej”. Czyli prokuratury. Dopiero

wówczas Sąd Metropolitalny zaczął

procedować. Efekt wciąż pozostaje

tajemnicą, ale zarzuty wobec ks. An-

drzeja D. musiały być na tyle cięż-

kostrawne, że na początku 2007 r.

arcybiskup odsunął go od zarządza-

nia szkolnictwem katolickim i skie-

rował do Domu Księży Emerytów.

Skandal wymiotła spod dywanu

„Gazeta Wyborcza”, gdy w mar-

cu 2008 r. ujawniła fragmenty ze-

branej przez o. Mogielskiego doku-

mentacji. Przykładowo: „Przyszedłem

do ogniska na wiosnę 1992 roku.

Miałem wtedy 15 lat. Gdzieś dwa lub

trzy miesiące po przybyciu do ogni-

ska ks. Andrzej zaprosił mnie do po-

koju, kazał mi się położyć do łóżka.

Byłem wystraszony i sparaliżowany

lękiem. Zaczął mnie obmacywać, do-

tykać po genitaliach, nakłaniał mnie,

żebym ja też go dotykał (...). Takich

kontaktów seksualnych w czasie mo-

jego pobytu w ognisku było dużo wię-

cej, kilkadziesiąt. Wszystkie wygląda-

ły podobnie”.

Prokuratura wszczęła z urzędu

postępowanie „w sprawie” nadużyć

seksualnych wobec podopiecznych

Ogniska. Ojca Mogielskiego prze-

słuchali jako pierwszego. Wskazał

znane sobie ofiary i świadków, a ci

opowiedzieli o innych. W sumie

przepytano 120 osób. Śledztwo umo-

rzono (styczeń 2009), bo – zdaniem

prokuratury – część karalnych zda-

rzeń uległa przedawnieniu, niektó-

re były nie do udowodnienia ze

względu na upływ czasu, a inne (seks

za obopólną zgodą) nie nosiły zna-

mion przestępstwa.

Na skutek wniesionego przez po-

krzywdzonych zażalenia sąd uchylił

tę decyzję, argumentując, że:

„ze zgromadzonych materia-

łów wynika niezbicie, iż ksiądz An-

drzej D. mógł dopuszczać się czy-

nów lubieżnych w stosunku do swo-

ich podopiecznych”;

tok rozumowania niekwestio-

nujący wiarygodności pokrzywdzo-

nych, a interpretujący ich relacje

na korzyść obwinionego, jest pozba-

wiony logiki.

Potrzeba było dokładnie roku

na naprawianie usterek śledztwa, co

nie zmieniło wszakże jego konklu-

zji: 1. przedawnienie przestępcze-

go seksu z „nadużyciem stosunku

zależności”, 2. nie można mówić

o gwałcie, skoro niektórzy młodzień-

cy utrzymywali intymne kontakty

z księdzem dyrektorem nawet po

opuszczeniu schroniska.

Jak już wspomnieliśmy, proces

ks. Andrzeja D. (nie przyznaje się

do jakichkolwiek nadużyć) jest utaj-

niony. I całe szczęście, bo od ze-

znań niektórych świadków uszy

więdną. Impreza z 15-latkiem

w pokoju hotelowym, romans

z równie małoletnim ministran-

tem, uzależnienie przyjęcia do ka-

tolickiego liceum od zaspokoje-

nia seksualnych żądz księdza dy-

rektora ... – dorośli już dzisiaj męż-

czyźni mówią pod przysięgą rzeczy

straszne, których nie wolno nam,

niestety, powtórzyć.

– Tu nie chodzi o wsadzenie go

do więzienia, bo zdecydowana więk-

szość przypadków (poza jednym)

faktycznie uległa przedawnieniu.

Chcemy tylko, by niezawisły sąd na-

zwał rzeczy po imieniu. Chcemy

ujawnienia skurwysyństwa tych, któ-

rzy kryli księdza Andrzeja – tłu-

maczy „FiM” były wychowanek

oskarżonego.

W kronice Katolickiego Gimna-

zjum im. św. Stanisława Kostki

w Szczecinie, gdzie podsądny wciąż

„wychowuje”, czytamy m.in. zapis

z tego okresu: „Naszą szkołę zaszczy-

cili swoją obecnością członkowie nie-

mieckiego Zakonu Kapucynów. Ini-

cjatorem wydarzenia był ks. Andrzej

D (...). Przedstawił nam gości, którzy

wywarli na nas ogromne wrażenie”.

Wyrokiem z 14 maja 2012 r. Sąd

Rejonowy w Siedlcach skazał ks.

Jacka W. , byłego wikariusza para-

fii w S. (obecnie kapelan sióstr be-

nedyktynek w Drohiczynie), na rok

więzienia w zawieszeniu na trzy la-

ta za molestowanie 15-letniej E. M.

W uzasadnieniu sąd podkreślił, że

kapłan bezwzględnie „wykorzystał

krytyczne położenie ofiary” (drama-

tyczna sytuacja rodzinna) i „nadużył

jej zaufania”, wchodząc w rolę du-

chowego terapeuty. Sprawę dopro-

wadziła do finału nieugięta posta-

wa matki dziewczyny. Najpierw dłu-

go pojedynkowała się z prokuratu-

rą, zanim śledczy zdołali wreszcie

dostrzec w poczynaniach ks. Jacka

przestępstwo (por. „Bez przebacze-

nia” – „FiM” 12/2010), a później

musiała jeszcze stawić czoło naci-

skom biskupa drohiczyńskiego An-

toniego Dydycza (odwodził ko-

bietę od wywoływania rozgłosu

i przekonywał, że „skruszony ksiądz

jest na drodze nawrócenia”), co

w małomiasteczkowych klimatach

wymaga szczególnego heroizmu.

W tzw. ostatnim słowie „skruszony”

domagał się uniewinnienia, twier-

dząc, że padł ofiarą spisku...

ANNA TARCZYŃSKA

Nr 24 (641) 15–21 VI 2012 r.

Z NOTATNIKA HERETYKA

POLKA POTRAFI

Zrobiły porządek

Prowincjałki

Stanisław J. (PiS), do niedawna sa-

morządowiec z Sejn, pewnego dnia upił

się na raucie z okazji jubla w lokalnej straży pożarnej. Nikogo by to specjal-

nie nie obeszło, gdyby nie fakt, że radny po tym, jak opróżnił ostatni kieliszek,

wsiadł za kółko i zaczął jeździć. Między innymi po chodniku. Prawa jazdy, mi-

mo obecności 2,1 promila we krwi, do dziś nie stracił.

AUTOPROMOCJA

Kilka lat temu urzędnicy MSWiA

spłodzili „Kompas podróżny. Po-

radnik dla wyjeżdżających za gra-

nicę w celu podjęcia pracy”.

Zapewniali, że w dobrej wie-

rze. I byłoby pięknie, gdyby nie kil-

ka stronic poświęconych paniom

prostytutkom, paniom erotycznym

masażystkom i jeszcze paniom strip-

tizerkom.

„To potwarz dla milionów Polek,

które próbują swą ciężką pracą za-

robić za granicą na utrzymanie ro-

dziny. Dla urzędników MSWiA nie

różnią się one niczym od panienek

lekkich obyczajów!” – biadolił wów-

czas „Fakt”, który od początku ist-

nienia przyozdabia ostatnią stronę

gołą panienką lekkich obyczajów

właśnie. Angielskie media doniosły

z kolei, że w ostatnich kilkunastu

latach przybyło u nich chorych na ki-

łę, co wyjaśniono większą liczebno-

ścią naszych rodaczek na tamtej-

szych ziemiach.

Po takich pikantnych rewela-

cjach łatwo zapomnieć o najliczniej-

szej grupie Polek emigrantek – ha-

rujących na zmywakach za funtowe

grosze. Ostatnio sporo namieszały.

Barbara Pokryszka , 34-latka, na-

mówiła pracowników londyńskiego

hotelu Hilton do walki o lepsze

zarobki. Polka za godzinę sprząta-

nia dostaje 3 funty. Miesięcznie wy-

chodzi tyle, że jak opłaci rachunki

i kupi jedzenie, niewiele zostaje. Nie

zawsze stać ją na obiad, o tzw. wy-

datkach kulturalnych nie wspomi-

nając. Po 4 latach głodowego zara-

biania powiedziała: dość! Razem

z 850 sprzątaczkami napisała pety-

cję do dyrekcji hotelu. Panie rozpo-

częły protest, który przeniósł się

na ulicę. „Jak można w pięcio-

gwiazdkowym hotelu płacić trzy-

gwiazdkowe pensje” – pytała gło-

śno nasza rodaczka i chętnie cy-

towały ją tamtejsze media. Może

coś się zmieni. Większość brytyj-

skich pokojówek i sprzątaczek to

imigrantki, które najczęściej nie

znają swoich praw i godzą się

na każde oferowane warunki

– nawet bez prawa do

urlopu i zasiłku.

Zachodnim bestsel-

lerem, dostępnym już

u nas, jest książka

„Pod niemieckimi

łóżkami”, czyli

zapiski polskiej

sprzątaczki Ju-

styny Polan-

skiej (pseudo-

nim, bo pracu-

je na czarno).

„O mojej oj-

czyźnie po-

wiem tylko ty-

le: żadnych

perspektyw.

Młody człowiek w Polsce nie może

nic zarobić, jest bez szans” – twier-

dzi autorka, która wyemigrowała ja-

ko 21-latka. I tak zleciało jej 10 lat.

Jako niemiecką sprzątaczkę stać ją

na więcej niż jej polskich znajomych

po studiach, kursach i fakultetach.

Wystarczy powiedzieć, że trzy razy

w roku lata na urlop do Afryki. I lu-

bi swoje emigracyjne życie. Mimo

rozlicznych upokorzeń.

O naszych zachodnich

sąsiadach dowiemy się,

że… nie lubią nas jak

diabli. Justynie z powo-

du pochodzenia długo

nie udawało się wyna-

jąć mieszkania, a jak już wy-

najęła, wszystkie okoliczne

śmieci podrzucano pod jej

drzwi, „bo Niemcy takich rze-

czy nie robią”. Przez wielu

panów domów traktowana

jest też jak potencjalne po-

gotowie seksualne. Przez pa-

nie domu – jak automat do

sprzątania.

Aż się chce zapytać, jak

u nas musi być źle, że one

wszystkie tam zostają!

Barbara nie ucieka, tyl-

ko walczy. Justyna

sprowadziła do sprzą-

tania także mamę

i siostrę.

JUSTYNA CIEŚLAK

Pan Kazio z Barcina jest właścicielem

nieruchomości w Józefince. Ciąży

na niej, co prawda, hipoteka kaucyjna, a sam pan Kazio jest zadłużony

po uszy. Nie przeszkadza mu to bynajmniej w ubijaniu interesów, których za-

bezpieczeniem ma być owa nieruchomość. Idzie mu sprawnie. Zobowiązań,

które jak dotąd zaciągnął, jest tyle, że aby je spłacić, trzeba by sprzedać nie

tylko jego nieruchomość, ale i ćwiartkę całego sołectwa! Ale pan Kazio ma

doświadczenie, bo za przestępstwa przeciwko mieniu swoje już odsiedział.

NAŁOGOWY ZASTAWIACZ

Do prawdziwego cudu doszło w Głu-

chołazach. Tam ludzie powiadomili straż

miejską o tym, że dawno nie widzieli swej sąsiadki. Strażnicy do wskazane-

go mieszkania przyszli. I znaleźli 74-latkę. Od trzech miesięcy z nogą w gipsie

leżała na łóżku. Nie wstawała, nie jadła – ważyła 30 kg. Z wycieńczenia nie

mogła nawet mówić. A jednak przeżyła. Mamą „opiekował się” syn, który przez

ten czas odbierał jej emeryturę.

WARTOŚCI RODZINNE

Na boisko szkoły w Bolesławcu spadł

kilkudziesięciometrowy stalowy komin

nieczynnej ciepłowni. I nie była to żadna katastrofa budowlana, tylko efekt roz-

biórki dokonywanej przez… spawacza i pełnomocnika spawacza. Szczęśliwie

żadna klasa w tym czasie nie miała akurat na boisku wuefu.

ROZBIÓRKA CHAŁUPNICZA

W Szczyrku salezjański misjonarz Cze-

sław Lenczuk zbierał datki na krowę

dla mieszkańców Lufubu w Zambii. Na ów cel potrzebował aż 10 tys. zł. Spo-

ro, biorąc pod uwagę, że według najnowszych cenników Ministerstwa Rolnic-

twa i Rozwoju Wsi jałowica na targowisku kosztuje najwyżej 3650 zł. Księdza

Lenczuka rozgrzeszamy, bo z pewnością resztę uciułanych dudków wyda na bi-

let lotniczy i usadzi bydlę w klasie biznes.

DOJNE KROWY

Opracowała WZ

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

N ie wiem, czy w czasie igrzysk wypada mówić

spotykał się z pewną panią minister. Owa dama zapła-

ciła za ich wspólną kawę. I to był powód do dymisji, bo

uznano, że dziennikarz przestał być niezależny, czyli

stał się stronniczy, a zatem kompromitujący dla swojej

gazety. Nie wiem, czy Tusk częstował rządową kawą

dziennikarskie upudrowane twarze, ale wiem, że w Pol-

sce z powodu politycznego lizusostwa nikomu nic złego

się nie dzieje. W końcu nie jesteśmy jakąś szwedzką, la-

icką „cywilizacją śmierci”, ale kra-

jem wartości chrześcijańskich Ja-

na Pawła II , a sieczką z jego „na-

uk” przez lata karmił telewidzów

redaktor Lis.

W tym samym czasie, gdy

trwały rządowo-dziennikarskie na-

rady, „jedna z najważniejszych polskich gazet” (choć jej

nazwa jest amerykańska, a właściciel niemiecki) karmi-

ła swoich czytelników akcją „Fajna Polska”. Nie jestem

pewien, niestety, czy to była akcja spontanicznej propa-

gandy sukcesu, czy wynikała raczej z komitywy redakto-

ra naczelnego z panem premierem (nieco wcześniej ten

sam dziennikarz, będąc naczelnym innej „najważniej-

szej polskiej gazety” uczynił tego samego premiera „Czło-

wiekiem Roku”). W każdym razie jej celem było poka-

zanie w przeddzień Euro, jakim fajnym krajem jeste-

śmy (cokolwiek to znaczy), i przekonywanie, że powin-

niśmy być z niego dumni. Nie mam kompleksów z po-

wodu tego, że jestem Polakiem. Ale też nie potrafię so-

bie i innym wmawiać dumy z tego, że żyję w oligar-

chicznym, klerykalnym i zakłamanym grajdole, jaki zro-

biono z Polski. Nie jest mi dobrze ani na urojonej, „faj-

nej zielonej wyspie” Tuska, ani w smoleńskim wariatko-

wie Kaczyńskiego . I nie będzie „fajnie” bez gruntow-

nego przewietrzenia tutejszych smrodów.

ADAM CIOCH

o dniu powszednim, a w czasie zakrapianej

imprezy – odważyć się nie pić. W każdym razie

spróbuję.

W kraju mamy kilka tygodni wyjętych z normalne-

go kalendarza, no i trudno się temu dziwić. Zwykle jed-

nak bywa tak, że władze lubią wykorzystywać święta i mi-

łą atmosferę, aby się podpiąć pod cudze sukcesy i do-

bre humory odbiorców. To dla-

tego rządzących widujemy na try-

bunach tym liczniej, im większa

jest szansa na miły nastrój u te-

lewidzów. Wszyscy pamiętamy wę-

drówki, a właściwie wyścigi pre-

mierów, prezydentów i innych po-

lityków z gratulacjami do Adama Małysza . Nie inaczej

jest w czasie obecnych igrzysk piłkarskich w Polsce.

Premier Donald Tusk jest tak bardzo zatroskany

o własny wizerunek nadszarpnięty nieudaczną refor-

mą emerytalną, że zaryzykował zaproszenie na zamknię-

te spotkanie redaktorów mediów sprzyjających Platfor-

mie Obywatelskiej. Dowiedzieliśmy się tego tylko dzię-

ki długiemu językowi Tomasza Lisa , który nie wy-

trzymał i publicznie pochwalił się udziałem w tej po-

ufnej imprezie. Nazwał to „spotkaniem najważniejszych

polskich mediów” (jak to miło samego siebie umieścić

wśród najważniejszych!) i wyznał, że jego treść nie po-

winna była przedostać się do opinii publicznej.

W każdym cywilizowanym kraju byłby to temat mie-

siąca lub roku, a wieść o próbie manipulowania media-

mi przez premiera (i udział w tym znanych dziennika-

rzy) spowodowałaby masowe dymisje owych redaktorów

„najważniejszych mediów” i zapewne kosztowałaby urząd

samego premiera. Przypomnę, że nie tak dawno w Szwe-

cji robotę stracił słynny dziennikarz, który prywatnie

Przemysławowi Tytoniowi w obronie rzutu karnego pomogły siły wyższe.

Dziękowałem Ojcu Świętemu, bo głęboko wierzę, że pomagał w tym mo-

mencie.

(kard. Stanisław Dziwisz)

¹¹¹

Zawsze trzeba kibicować naszym i to w każdym przypadku. A jak Pola-

cy nie grają, to kibicujemy drużynom z państw katolickich.

(Marian Piłka, Prawica Rzeczypospolitej)

¹¹¹

Przy okazji święta różnych plemion, jakim są mistrzostwa kopania w pił-

kę, warto może pamiętać, że toczą się one w postplemiennej Europie,

której miarą ucywilizowania nie jest siła narodowych tożsamości czy po-

ziom religijnej wiary, ale tolerancja. (prof. Magdalena Środa, etyk)

¹¹¹

Miliony widzów oglądają ogromne święto sportu, może nawet bajkę – po-

kojowo, radośnie, niepolitycznie. Tak życzą sobie tego organizatorzy ME

w Polsce i na Ukrainie. Kościół w Polsce liczył nawet na ogromne daro-

wizny i chciał otworzyć ogromną katedrę.

RZECZY POSPOLITE

Nie tak fajnie

(„Süddeutsche Zeitung”)

¹¹¹

Kazanie kard. Dziwisza w sprawie Telewizji Trwam to akt lojalności, wy-

raz posłuszeństwa wobec większości w polskim Episkopacie. Widać po-

wrót kardynała na łono „prawdziwego Kościoła toruńskiego” (…). Przed-

stawiciele obcego państwa, jakimi są biskupi, wysuwają ciężkie oskarżenia

wobec organów państwa polskiego. To jest sprawa dyplomatyczna i kon-

flikt międzynarodowy, bo obce państwo, Stolica Apostolska-Watykan, usta-

mi biskupów przysięgających posłuszeństwo papieżowi, oskarża Polskę o dys-

kryminację religijną. Biskupi cynicznie wykorzystują umysłowość prostych

ludzi, którzy gotowi są myśleć, że skoro czegoś odmówiono Kościołowi, to

znaczy, że atakuje się Kościół i wiarę.

(prof. Jan Hartman, filozof)

¹¹¹

Pani jest bezczelna. Pani jest Stefanem Niesiołowskim.

(poseł Marcin Mastalerek z PiS do posłanki Ligii Krajewskiej z PO)

Wybrali: AC, RK

Nr 24 (641) 15–21 VI 2012 r.

NA KLĘCZKACH

szkołą w Zabielu od przyszłego ro-

ku szkolnego powierzył katechet-

ce. Czyżby przeważyły referencje

od proboszcza?

MŁODZI

ZBUNTOWANI

STOP PEDOFILOM

Z KRK

Według badań robionych przez

CBOS na dużej grupie młodzieży

w wieku 15–18 lat Ruch Palikota

jest na drugim miejscu, jeśli chodzi

o odsetek poparcia (18 proc.). Pierw-

szy jest, niestety, PiS (22 proc.),

a na PO chce oddać swój głos za-

ledwie 12 proc. przyszłych wybor-

ców. Generalnie niewielu młodych

interesuje się polityką – tylko 38

proc. ma skonkretyzowane prefe-

rencje wyborcze.

Członkowie Stowarzyszenia Ate-

istycznego „Śląsk” zorganizowali pi-

kietę pod hasłem „Stop pedofilii”

przy trasie przemarszu procesji Bo-

żego Ciała w Katowicach. Akcji pró-

bowali przeszkadzać faszyści z ONR,

doszło do szarpaniny i interwenio-

wała policja. ONR-owcy uznali pi-

kietę za „antykatolicką”. Dlaczego

właściwie gorliwym katolikom pe-

dofilia kojarzy się akurat z ich ulu-

bionym Kościołem?!

fundamentalista kościelny obwinia

kondomy nawet za… gwałty na ko-

bietach.

zapłakała święta figura. „Super

Express” łączy cud z rozgrywkami

Euro i dopatruje się w nim po-

parcia Madonny dla polskiej dru-

żyny. Natomiast w Międzyrzeczu

w woj. lubuskim tzw. Matka Boska

(lub coś w tym rodzaju) wysko-

czyła na drzewie w miejscu ucię-

tej gałęzi. Wizerunek ma nawet

słynną częstochowską szramę (nie-

dowiarki twierdzą, że to ślad po

korniku). Obydwa wydarzenia zo-

stały solidarnie zlekceważone przez

kler. Zapewne ocenili, że nie da

się na tym dużo zarobić, bo to

za wielki obciach.

ORGIA

U MĘCZENNIKA

ASz

Dwa lata temu polskie media

podniecały się śmiercią ks. Miro-

sława K. , polskiego franciszkani-

na w Ekwadorze. Kreowano go na-

wet na męczennika. Wycieki doku-

mentów z Watykanu ujawniły, że

duchowny zginął w czasie imprezy

seksualnej, w której uczestniczyło

4 mężczyzn. Okazuje się także, że

miejscowy biskup brał udział w tu-

szowaniu okoliczności zabójstwa,

bo bał się skandalu. I pomyśleć,

że gdyby nie wyciek, to może mie-

libyśmy taką piękną beatyfikację!

MaK

KSIĄDZ MELOMAN

MaK

DOPALACZKA

SZKOŁA

BEZ MODŁÓW?

Znana piosenkarka i była lider-

ka zespołu Maanam Olga J. zo-

stała zatrzymana przez policję

pod zarzutem posiadania narkoty-

ków. Funkcjonariusze dostali cynk

od służby celnej, bo do J. został wy-

słany list z podejrzanym suszem ro-

ślinnym. Policja w domu artystki

znalazła 3 gramy marihuany. Gro-

zi jej do 3 lat więzienia. Tydzień

przed zatrzymaniem Olga J. mówi-

ła we „Wprost”, że woli „trawkę”

niż alkohol.

MaK

Łódzka Ogólnokształcąca Szko-

ła Muzyczna im. H. Wieniawskie-

go miała być pierwszą placówką pu-

bliczną zaopatrzoną w… kaplicę.

Taki był w każdym razie pomysł

części uczniów i katolickiego kate-

chety. Przepytywane na tę okolicz-

ność Ministerstwo Kultury i Dzie-

dzictwa Narodowego nie wyraziło

jednak aprobaty dla tego pomy-

słu. Monika Smoleń , podsekre-

tarz stanu w tym ministerstwie,

przypomniała, że prowadzenie ka-

plic nie należy do zadań statuto-

wych szkoły.

CHLEBA ZAMIAST

IGRZYSK

W Poznaniu i kilku innych mia-

stach ponad tysiąc osób, głównie

młodych, protestowało przeciwko or-

ganizowaniu w Polsce turnieju Eu-

ro. Hasłem przewodnim manifesta-

cji było: „Chleba zamiast igrzysk!”.

Zdaniem manifestantów turniej do-

prowadził do poważnego zadłużenia

miast – gospodarzy Euro – i do wie-

loletniego przeznaczania środków

finansowych na budowę gigantycz-

nych stadionów zamiast na pilne ce-

le społeczne.

PRZAŚNA KOKAINA

Brytyjski brukowiec „Daily Star”

alarmuje, że zespół Jarzębina de-

prawuje Polaków. Dziennikarze su-

gerują, że wokalistki są ubrane ni-

czym zakonnice w habitach, a re-

fren hymnu na Euro „Koko, koko,

Euro spoko” zachęca ludzi do bra-

nia narkotyków, bowiem w Polsce

mianem „koko” określa się koka-

inę. Ciekawe, co by na ten temat

powiedziała Coco Chanel ? ASz

Miesiąc ograniczenia wolności

poprzez wykonanie 30 godzin prac

społecznych (prace porządkowe

na rzecz gminy) – oto kara wy-

mierzona przez Sąd Rejonowy

w Rawie Mazowieckiej probosz-

czowi z miejscowości Lewin. Du-

chowny – mimo próśb i upomnień

– zakłócał spokój mieszkańców

elektronicznie sterowanym dzwo-

nieniem i wygrywaniem różnych

melodii.

ASz

ŁOTRY Z LEWICY

MaK

„Europę rozrywa głęboka bruz-

da kryzysu”, a jego źródłem są an-

tyreligijne hasła i zachowania oraz

„lewicowe bluźnierstwa” – głosi pro-

boszcz parafii w Grucznie, wzywa-

jąc do przeciwstawienia się lewi-

cowym tendencjom w polskiej kul-

turze. Świat wedle niego dzieli się

bowiem na ten „po lewicy i po pra-

wicy od Jezusa”: „Kto miłuje, jest

po prawicy, kto nie miłuje, jest

po lewicy”. Lewica więc – zwłasz-

cza w Polsce! – to łotr, który „wierz-

ga i kwestionuje Jezusa” – tak ło-

patologicznie tłumaczy wielebny

swoim owieczkom. „Z trudem zno-

szę antyreligijnych współbraci. Py-

tam: co to jest, kim są?” – wyzna-

je. I nie może pojąć, dlaczego te

„łotry z lewicy” zamiast podziwiać

cudną katedrę w Pelplinie i super-

inteligencję cystersów, którzy z wiel-

kim „rozpędem weszli do Polski

i wyznaczyli od razu wysokie stan-

dardy kultury”, zajmują się wycią-

ganiem „trudnych” faktów z dzie-

jów Kościoła albo współczesnych

skandali z życia proboszczów i bi-

skupów.

DYREKTOR

KATECHETKA

MaK

Potrafią umoralniać, ale i rzą-

dzić… Coraz lepiej! Do konkursu

na stanowisko dyrektora Zespołu

Szkół w Zabielu oprócz dotychcza-

sowej dyrektor szkoły zgłosiła się

katechetka ze szkoły w Paszkach

Dużych. Ponieważ obie kandydat-

ki otrzymały od komisji taką samą

liczbę głosów, wyboru nowej dyrek-

tor musiał dokonać Wiesław Ma-

zurek – wójt gminy Radzyń Pod-

laski. I na nic zdało się to, że ra-

da pedagogiczna opowiedziała się

przeciw kandydaturze katechetki,

a za obecną dyrektor zgodnie opo-

wiedzieli się zarówno nauczyciele,

jak i rodzice uczniów. Mimo bra-

ku zastrzeżeń do pracy obecnej dy-

rektor, wójt – „w trosce o dobro

dzieci” – zarządzanie publiczną

RADA DESKĄ

RATUNKU

PORAŻKA ŚWIĘCONA

MaK

Bramkarz reprezentacji Irlan-

dii Shay Given od lat broni bram-

ki swojego kraju, ale dopiero nie-

dawno przyznał, że nie robi tego

w pojedynkę. Otóż golkiper w cza-

sie każdego meczu kładzie w siat-

ce fiolkę z… wodą święconą. Cu-

downa ciecz przynosić mu jakoby

szczęście. Podobnie sprawę traktu-

je jego trener Giovanni Trapat-

toni . Z tym że selekcjoner nie tyl-

ko trzyma wodę blisko siebie, ale

nawet zrasza nią boisko! Obaj pa-

nowie z pewnością zachodzą w gło-

wę, dlaczego mimo swojej specyficz-

nej pobożności przegrali pierwszy

mecz Euro 2012 z Chorwacją 1:3.

ASz

Po Toruniu, który jako pierw-

sze miasto w Polsce pożyczył Ko-

ściołowi kasę na remonty budyn-

ków, z podobnym pomysłem wy-

stąpił Rybnik. Tamtejsza rada

miasta pozwoliła prezydentowi

na pożyczenie 300 tysięcy złotych

parafii przy bazylice Świętego An-

toniego. Wszyscy byli „za”, tylko

jeden radny wstrzymał się od gło-

su. Sprawa jest tym bardziej pi-

kantna, że parafia nie wywiązuje

się z płacenia rachunków za do-

tychczasowy remont. Firma wy-

konująca prace chce skierować

pozew o zaległości do sądu.

MaK

NO TO KAPLICA

Wybudowana na Stadionie Na-

rodowym specjalna, ekumenicz-

na kaplica świeci pustkami – żalą

się katolickie media. Wszystko

przez obrzydliwą organizację

UEFA, która nie wydała księżom

kapelanom akredytacji potrzebnych

do wejścia na obiekt. W czasie Eu-

ro 2012 mogą tam przebywać wy-

łącznie piłkarze, ale na razie chęt-

nych praktycznie nie ma.

ASz

KADROWY

MĘCZENNIK

Najnowszy narodowy bohater,

bramkarz Przemysław Tytoń , jest

prześladowany za wiarę, donosi por-

tal „Gazety Polskiej”. Okazuje się, że

naszego zawodnika ośmielił się skry-

tykować jeden z rodzimych blogerów,

bowiem nie spodobało mu się, że pił-

karz pomodlił się przed obroną kar-

nego w meczu Polska – Grecja. „Wo-

lałbym żeby wyniki sportowe zależały

wyłącznie od umiejętności ludzkich,

a nie kaprysu niebios” – napisał in-

ternauta. Szkoda, że Tytoń nie wy-

modlił nam wygranej.

GEJOWSKIE

ZAGROŻENIE

W obowiązującym w Polsce ra-

mowym programie nauczania pie-

lęgniarek i położnych homoseksu-

alizm zestawia się z prostytucją i pa-

tologiami psychicznymi. Mówi się

tam także „o szczególnie niebez-

piecznych odmianach homoseksu-

alizmu” (sic!). Co ciekawe, program

został zaakceptowany 10 lat temu

przez rząd SLD i klepnięty przez

„specjalistów”. Najbardziej zdumie-

wające jest to, że przez dekadę nikt

– ani wykładowcy, ani urzędnicy,

ani studenci – nie zauważył, że

z tym programem jest coś nie tak.

MaK

SODOMA I GOMORA

Organizowana przez Krajowe

Centrum ds. AIDS akcja pod ha-

słem: „Gram fair – używam pre-

zerwatyw” została mocno skryty-

kowana przez środowiska katolic-

kie. Wolontariusze będą rozdawać

prezerwatywy i ulotki z informa-

cjami o sposobach zabezpieczania

się przed wirusem. Tomasz Ter-

likowski uważa, że to promocja

usług prostytutek, seksturystyki,

zdrad małżeńskich itd. Naczelny

ASz

LIPNA I FUTBOLOWA

W ostatnich dniach obrodziło

Matkami Boskimi. We wsi Hrynie-

wicze koło Białegostoku krwawo

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: