Liturgia.pdf

OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ

Kolekta

K.: Módlmy się.

Obrzędy wstępne

Wszyscy razem z kapłanem modlą się przez pewien czas w milczeniu. Następnie kapłan z

rozłożonymi rękami odmawia modlitwę, na którą lud odpowiada:

Kapłan: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

W.: Amen.

Wszyscy: Amen.

Liturgia słowa

K.: Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech

będą z wami wszystkimi.

Lektor lub kapłan czyta 1 albo 2 teksty z Pisma świętego, kończąc je słowami:

K.: Oto słowo Boże.

W. I z duchem twoim.

W.: Bogu niech będą dzięki.

Albo:

Po pierwszym czytaniu śpiewa się psalm responsoryjny Po drugim czytaniu, przed Ewangelią

wszyscy wstają, gdyż następuje śpiew Alleluja. Kapłan zaś z pochyloną głową modli się .

K.: Pan z wami.

W.: I z duchem twoim.

Następnie kapłan pozdrawia wiernych i czyta Ewangelię.

K.: Pan z wami.

Akt pokuty

W.: I z duchem twoim.

K.: Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli z czystym sercem złożyć Najświętszą

Ofiarę.

K.: Słowa Ewangelii według świętego...

W.: Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam, bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą,

mową, uczynkiem, i zaniedbaniem: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam

Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, wszystkich Aniołów i Świętych, i was, bracia i siostry, o modlitwę

za mnie do Pana Boga naszego.

W.: Chwała Tobie, Panie.

Na te słowa czynimy wielkim palcem prawej ręki znak krzyża na czole, ustach i piersiach.

K.: Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do

życia wiecznego.

Po Ewangelii kapłan mówi:

w.: Amen.

K.: Oto słowo Pańskie.

Wezwania do Chrystusa:

W.: Chwała Tobie, Chryste

K.: Panie, zmiłuj się nad nami.

Następuje homilia.

W.: Panie, zmiłuj się nad nami.

Wyznanie wiary

K.: Chryste, zmiłuj się nad nami.

Jeżeli jest to przepisane, po homilii składa się wyznanie wiary:

W.: Chryste, zmiłuj się nad nami.

Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy

widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego

Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze

Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a

przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za

sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany

również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia

trzeciego, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w

chwale sądzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha

Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie

odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i

apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia

umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.

K.: Panie, zmiłuj się nad nami.

W.: Panie, zmiłuj się nad nami.

Jeżeli jest to przepisane, śpiewa się albo odmawia się hymn :

Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię.

Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu

nieba, Boże, Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku

Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata,

przyj m błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest

święty Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga

Ojca. Amen.

Następuje Modlitwa powszechna.

Liturgia eucharystyczna

Kapłan wyciąga ręce nad kielichem i hostią mówiąc:

Uświęć te dary mocą Twojego Ducha aby stały się dla nas Ciałem * i Krwią naszego Pana Jezusa

Chrystusa.

Przygotowanie darów

Kapłan na ołtarzu przygotowuje chleb i wino i dziękuje za te dary Bogu. My składamy ofiarę na

potrzeby biednych i Kościoła. W tym czasie śpiewamy pieśń lub odpowiadamy na modlitwę kapłana,

który podnosi patenę z chlebem i mówi:

On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i rozdawał

swoim uczniom, mówiąc:

Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: to jest bowiem ciało moje, które za was będzie

wydane.

K.: Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy chleb,

który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich; Tobie go przynosimy, aby stał się dla nas chlebem

życia.

Kapłan ukazuje ludowi konsekrowaną Hostię, następnie składa ją na patenie i przyklęka.

W.: Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.

Podobnie po wieczerzy wziął kielich i ponownie dzięki Tobie składając, podał swoim uczniom,

mówiąc:

Następnie zwrócony do ludu zachęca do wspólnej modlitwy nad darami:

K.: Módlcie się, aby moją i waszą Ofiarę przyjął Bóg, Ojciec Wszechmogący.

Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: to jest bowiem kielich krwi mojej, nowego i

wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie

grzechów. To czyńcie na Moją pamiątkę.

W.: Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę swojego imienia, a także na pożytek

nasz i całego Kościoła świętego.

Kapłan ukazuje ludowi Kielich, stawia go na ołtarzu i przyklęka.

Następnie kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę nad darami, na którą lud odpowiada: W.:

Amen.

Następnie rozpoczyna jedną z aklamacji:

Modlitwa eucharystyczna II

AKLAMACJA PIERWSZA

K.: Oto wielka tajemnica wiary.

W.: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, * wyznajemy Twoje zmartwychwstanie * i oczekujemy Twego

przyjścia w chwale.

K.: Pan z wami.

W.: I z duchem twoim.

AKLAMACJA DRUGA

K.: Wielka jest tajemnica naszej wiary.

W.: Ile razy ten chleb spożywamy * i pijemy z tego kielicha * głosimy śmierć Twoją, Panie, *

oczekując Twego przyjścia w chwale.

K.: W górę serca.

W..- Wznosimy je do Pana.

K.: Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.

AKLAMACJA TRZECIA

K.:Uwielbiajmy tajemnicę wiary.

W.: Panie, Ty nas wybawiłeś * przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, * Ty jesteś Zbawicielem świata.

W.: Godne to i sprawiedliwe.

Kapłan z rozłożonymi rękami odmawia lub śpiewa prefację.

AKLAMACJA CZWARTA

K.: Tajemnica wiary.

W.: Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy nieustannie wysławiali Ciebie, *

wszechmogący, wieczny Boże, * i Tobie za wszystko składali dziękczynienie, * przez naszego Pana

Jezusa Chrystusa.

W Nim chciałeś wszystko odnowić, * abyśmy mogli uczestniczyć w życiu, * które On w pełni posiada.

* On będąc prawdziwym Bogiem, * uniżył samego siebie, * i przez krew przelaną na krzyżu *

przyniósł pokój całemu światu. *Dlatego został wywyższony nad całe stworzenie * i stał się przyczyną

wiecznego zbawienia * dla wszystkich, którzy są Mu posłuszni.

Przez Niego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * głosimy Twoją chwałę, razem z nimi wołając:

K.: Wspominając śmierć i zmartwychwstanie Twojego Syna, ofiarujemy Tobie, Boże, Chleb życia i

Kielich zbawienia i dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli. Pokornie

błagamy, aby Duch Święty zjednoczył nas wszystkich, przyjmujących Ciało i Krew Chrystusa.

Pamiętaj, Boże, o Twoim Kościele na całej ziemi. Spraw, aby lud Twój wzrastał w miości razem z

naszym Papieżem N., naszym Biskupem N. oraz całym duchowieństwem.

W.: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. * Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. *

Hosanna na wysokości. *Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. * Hosanna na wysokości.

Po zakończeniu prefacji wszyscy śpiewają lub recytują:

Pamiętaj także o naszych zmarłych braciach i siostrach, którzy zasnęli z nadzieją zmartwychwstania,

i o wszystkich, którzy w Twojej łasce odeszli z tego świata. Dopuść ich do oglądania Twojej

światłości. Prosimy Cię, zmiłuj się nad nami wszystkimi i daj nam udział w życiu wiecznym z

Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją, ze świętymi Apostołami i wszystkimi świętymi, którzy w

ciągu wieków podobali się Tobie, abyśmy z nimi wychwalali Ciebie przez Twojego Syna, Jezusa

Chrystusa.

Kapłan stojąc z rozłożonymi rękami, mówi:

K.: Zaprawdę, święty jesteś, Boże, źródło wszelkiej świętości.

Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie, Bożev Ojcze wszechmogący, w jedności

Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków.

W.: Amen.

Obrzędy zakończenia

Obrzędy Komunii świętej

K.: Pan z wami.

K.: Pouczeni przez Zbawiciela i posłuszni Jego słowom, ośmielamy się mówić:

W.: I z duchem twoim.

Wszyscy mówią razem z kapłanem:

K.: Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec * i Syn, i Duch Święty.

Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja

jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze

winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw

ode złego.

W.: Amen.

K.: Idźcie w pokoju Chrystusa.

K.: Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego i obdarz nasze czasy pokojem. Wspomóż nas w swoim

miłosierdziu, abyśmy zawsze wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei

oczekiwali przyjścia naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.

W.: Bogu niech będą dzięki.

W.: Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki.

K.: Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś swoim Apostołom: Pokój wam zostawiam, pokój mój wam

daję. Prosimy Cię, nie zważaj na grzechy nasze, lecz na wiarę swojego Kościoła i zgodnie z Twoją

wolą napełniaj go pokojem i doprowadź do pełnej jedności. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

W.: Amen.

K.: Pokój Pański niech zawsze będzie z wami.

W.: I z duchem twoim.

Kapłan albo diakon mówi:

K.: Przekażcie sobie znak pokoju.

Śpiewa się lub mówi:

W.: Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem.

Kapłan przyklęka, bierze Hostię i trzymając ją nieco podniesioną nad pateną, zwrócony do ludu,

głośno mówi:

K.: Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego

ucztę.

W.: Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie

uzdrowiona dusza moja.

Po Komunii kapłan stojąc na miejscu przewodniczenia albo przy ołtarzu mówi:

K.: Módlmy się.

Kapłan z rozłożonymi rękami odmawia Modlitwę po Komunii ; na zakończenie której lud

odpowiada:

W.: Amen.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: