zadanie warunkowanie.odt

Paulina Goniszewska

Osobniki badane: 2

gatunek: kot

rasa: perski długowłosy

1)                 imię: Freud

płeć: samiec

wiek: 12 miesięcy

2)                 imię: Luna

płeć: samica

wiek: 5 miesięcy

Opis warunkowania:

              Kotom zostaje zaprezentowany bodziec bezwarunkowy: człowiek trzyma w dłoni (ujmując trzema palcami – co jest bardzo ważne) przysmak koci. Kot uczy się, że określony układ dłoni oraz wypowiedziane imię kota, sygnalizuje, że zwierzę ma stanąć na tylnych łapach, tak jak podczas pokazywania przysmaku.

Początkowo zwierzę uczy się stawać na tylnych łapach „po przysmak”. Gdy wykona określoną czynność otrzymuje nagrodę. Następnie w dłoni coraz rzadziej trzymany jest przysmak, lecz
po wykonaniu określonej pozycji, kot nagrodę otrzymuje. Gdy wyuczy się reakcji na bodziec zwierzę na dźwięk swojego imienia oraz widoczny układ dłoni podbiega do człowieka i staje
na tylnych łapach w celu „dostania” tego co „trzyma” człowiek. 

              Przewiduje się, że koty szybko będą uczyć się bodźców i reagować na nie ze względu na młody wiek, chęć do zabawy oraz dużą ciekawość świata i chęć nowych doznań.

Proces warunkowania:

1)                 kot n' 1: Freud

              Podczas warunkowania przy użyciu przysmaku kociego oraz głośnym wypowiedzeniu imienia, Freud nie reaguje na bodziec, nie wyrażając zainteresowania kocim przysmakiem. Podczas prezentacji skórki od chleba kot podrywa się i staje na tylnych łapach w celu zbadania tego, co znajduje się w dłoni. Po wykonaniu zadania nie interesuje się ani skórką chlebową otrzymaną jako nagrodę, ani kocim przysmakiem otrzymanym w nagrodę zamiast skórki.

              Wytłumaczeniem tego zjawiska może być fakt, że rasa perska to w dużym stopniu „kocie indywidualności”, których zachowanie ciężko wyjaśnić nawet ekspertom.

2)                 kor n' 2: Luna

1. 1. 1. 1.               Podczas zaprezentowania przysmaku Luna, podskakuje, aby za wszelką cenę otrzymać nagrodę. W podobny sposób zachowuje się, z daleka, widząc ułożenie dłoni, tak jakby znajdował się tam przysmak. Gdy kocica nie dostanie nagrody głośno się jej domaga, miaucząc, wykazując w ten sposób, iż wie, że warunkowanie składa się z kilku części (bodziec, reakcja, nagroda).

              Następstwem tego zjawiska jest fakt, iż Luna wszystkiego domaga się stojąc na tylnych łapach, często przy tym głośno miaucząc, tak jakby była przekonana, że należy takie właśnie gesty wykonać, aby dostać oczywistą, zasłużoną nagrodę. Kocica jest młoda i na wiele bodźców reaguje stosunkowo nadpobudliwie jak na swoją rasę. Wytłumaczyć to można młodym wiekiem i „kocią ciekawością świata”.

3)