CIAŁO.pdf

CIAŁO

BIOENERGETYKA

Każde przeżycie, którego doświadcza człowiek, o ile jest tylko wystarczająco

silne, manifestuje się w ciele – dotyczy to przeżyć pozytywnych i negatywnych.

Jeśli człowiek potrafi odpowiednio zareagować na przeżycie natury negatywnej,

jego "odbicie" w ciele nie utrwali się. Jeśli nie – pozostanie w postaci

mięśniowego bloku.

Bioenergetyka wywodzi się z psychoanalizy. Jednak jej głównym i podstawowym

sposobem oddziaływania jest praca z ciałem. Freud szukał fizycznego odpowiednika

libido , lecz nie odkrył go i poprzestał na twierdzeniu, że libido to nieokreślona

energia psychiczna, która dynamizuje całe nasze życie, czym jeszcze pogłębił podział

między psychiką a ciałem. W bioenergetyce istota konfliktu tkwi przede wszystkim

w ciele.

Skoro konflikty odzwierciedlone są w ciele, a każdy z nich ma swój specyficzny

wzorzec, dużo łatwiej je identyfikować, a dzięki temu pracować z nimi znacznie

bardziej efektywnie. Ogromną zaleta bioenergetyki jest to, że przez pracę z ciałem

potrafi dotrzeć do wspomnień i emocji z bardzo wczesnego dzieciństwa, które są

niedostępne technikom terapeutycznym opartym na pracy na poziomie werbalnym.

W klasycznej terapii psychoanalitycznej i jej odmianach, koncentrujących się tylko na

procesach psychicznych pacjenta, wydobycie źródła konfliktu do świadomości jest

więc bardziej kwestią przypadku niż planowego działania.

Wilhelm Reich odkrył, że niewyrażone emocje ulegają stłumieniu w ciele i

aby jednostka mogła odzyskać pełną świadomość i ekspresję emocjonalną, należy te

zablokowane emocje przywrócić do świadomości poprzez pracę z ciałem. Sumę

takich napięć Reich nazywa zbroją mięśniową , zaś zdeterminowane przez nią

sposoby zachowania się zbroją charakteru . Reich wyróżnił siedem stref (obręczy), w

których gromadzą się napięcia. Są to:

1. oczy

2. usta

3. szyja

4. klatka piersiowa

5. przepona

6. brzuch

7. miednica i nogi

Podczas terapii pracuje się nad wszystkimi siedmioma strefami po kolei, począwszy

od oczu.

Dla każdej ze stref opracowane są odrębne ćwiczenia, np. krzyki, wycie, specjalne

techniki oddechowe. Charakterystyczne dla wegetoterapii (oraz dla bioenergetyki )

jest to, że usunięcie napięcia w mięśniach wyzwala energię oraz prowadzi do

przypomnienia sobie sytuacji, która to napięcie spowodowała, a której pacjent był

dotąd nieświadomy. Najczęściej dotyczy ona jakiegoś silnego przeżycia w

dzieciństwie, związanego z osobą ojca lub matki.

Alexander Lowen Licencjat ekonomii , magister prawa (z wielkim

wyróżnieniem), doktor prawa (z ogromnym wyróżnieniem). Wykładał prawo, a

podczas wakacji zajmował się prowadzeniem zajęć związanych ze sportem i

aktywnością fizyczną, którymi był zainteresowany od wczesnej młodości. W tym

czasie zaczęło interesować go to, jaki jest związek między fizycznym a psychicznym

zdrowiem. Zaczął zgłębiać i praktykować jogę, oraz progresywną relaksację

mięśniową, jednak osiągnięte wyniki nie usatysfakcjonowały go. Na jesieni 1940 roku

zaczął uczęszczać na kurs analizy charakteru, prowadzony przez Wilhelma Reicha, na

którym Reich wyjaśniał zależności między napięciami mięśniowymi, pancerzem

charakteru i osobowością neurotyczną, oraz prezentował swoje odkrycia i techniki

terapeutyczne skoncentrowane na ciele.

Swoją własną terapię rozpoczął Lowen pod okiem Reicha wiosną 1942 roku. Trwała

ona trzy lata. Jej zakończenie było równoznaczne z tym, że sam mógł prowadzić

własną praktykę terapeutyczną. Tak też uczynił, jednak po dwóch latach wyjechał do

Europy , gdzie w wieku 36 lat rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w

Genewie. Najważniejszym – choć nie jedynym – powodem ich rozpoczęcia, była chęć

pogłębienia i zrozumienia w kategoriach medycznych, najważniejszych dla niego

zjawisk w życiu człowieka – honoru, odwagi, piękna, godności, a ponadto zgłębienie

ludzkiej seksualności, którą już wtedy Lowen uważał za bardzo ważną dla zdrowia.

Studia ukończył w 1951 roku. W książce "Duchowość ciała" pisze, że zdobył dzięki

nim bezcenną wiedzę, ale żadne ze wspomnianych pojęć nie zostało na zajęciach

poruszone nawet w najmniejszym

stopniu. Seksualność została

potraktowana i opisana tylko i

wyłącznie w kategoriach funkcji

reprodukcyjnej. Po powrocie do

USA Alexander Lowen zaczął

rozwijać swoje własne podejście

terapeutyczne,

które

nazwał

bioenergetyką ,

lub

analizą

bioenergetyczną.

Blok mięśniowy.

Lowen zauważył, że gdy ludzie nie

chcą przeżywać pewnych emocji, to

napinają określone partie mięśni. Na

przykład gdy chłopiec nie chce

płakać, może zacisnąć szczęki, co

tłumi łzawienie. W stresie i gniewie

napinamy

mięśnie

wzdłuż

kręgosłupa i mięśnie ud, co może się objawiać bólami tych partii ciała, jeśli stres był

długotrwały.

Wg Lowena pewne napięcia stają się chroniczne: trwają nieprzerwanie, bez względu

na okoliczności. Te chroniczne napięcia nazwano blokami mięśniowymi . Pojawiło

się także pojęcie "zbroi mięśniowej" jako metafora pancerza, który ma chronić przed

doświadczeniem niechcianych emocji.

„Gdy odruch zostaje świadomie powstrzymany, skurcz mięśni, który następuje jest

niezwykle silny. Fale pobudzenia docierają do mięśni, które drżą jak konie

wyścigowe, ale są powstrzymywane przez dżokejów. Gdy to napięcie staje się

chroniczne, mięśnie zastygają w skurczu i powstrzymywanie skurczu staje się

nieświadome.”

„Zastygły, napięty mięsień uniemożliwia spontaniczne ruchy, tak że człowiek nie jest

już dłużej świadomy gniewu czy jakiegokolwiek innego uczucia. Wrażliwość w

danym miejscu zanika, tak że człowiek nie odczuwa już napięcia.”

Blok mięśniowy wpływa zarówno na postawę ciała, jak i sposób poruszania się, a

także ogranicza doświadczanie uczuć oraz świadomość , w tym świadomość

własnego ciała. ( wyparcie ) .

Najważniejsze doświadczenia w życiu człowieka tworzą strukturę jego charakteru.

Przejawia się ona w sposobie poruszania się, wzorcach reagowania, przyjmowanej

postawie, sposobie oddychania, ruchliwości, w tym jak podajemy dłoń i jak patrzymy

komuś w oczy. Ta struktura nie tylko przejawia się w naszym ciele, ale nieustannie

oddziałuje również na procesy umysłowe.

„Doświadczenia życiowe człowieka kształtują strukturę jego ciała, które z kolei

kształtuje jego osobowość. W ten sposób jego przeszłość nadal żyje w jego

teraźniejszości. Aby jednostka mogła się uwolnić od ograniczeń przeszłości, musi stać

się świadoma przeżyć, które jej te ograniczenia narzuciły. Przebudowa struktury

wymaga bezpośredniej pracy ciałem w celu zredukowania napięcia mięśni.”

Odczuwania i uczucia

1. „Gdy odruch zostaje świadomie powstrzymany, skurcz mięśni, który następuje jest

niezwykle silny. Fale pobudzenia docierają do mięśni, które drżą jak konie

wyścigowe, ale są powstrzymywane przez dżokejów. Gdy to napięcie staje się

chroniczne, mięśnie zastygają w skurczu i powstrzymywanie skurczu staje się

nieświadome.”

„Zastygły, napięty mięsień uniemożliwia spontaniczne ruchy, tak że człowiek nie jest

już dłużej świadomy gniewu czy jakiegokolwiek innego uczucia. Wrażliwość w

danym miejscu zanika, tak że człowiek nie odczuwa już napięcia.”

2. .„Uczucie nie jest nie jest myślą ani przekonaniem; jest czymś więcej niż procesem

umysłowym, ponieważ angażuje ciało. (...) Można je więc uważać za siłę jednoczącą

ciało i umysł.” „Analiza zachowania, mimo że jest konieczna, nie stanowi efektywnej

siły integrującej, ponieważ angażuje przede wszystkim umysł.” Aby odblokować

jednostkę trzeba uwolnić jej uczucia. Najważniejsze to gniew i miłość. Tylko one są

dostatecznie silne, by zburzyć neurotyczną fortecę.

3. Lowen zwraca uwagę na bardzo ważny mechanizm: człowiek tłumi uczucia,

dlatego że się ich lęka (dzieje się to nieświadomie). Powtórne ich przywołanie do

świadomości i powtórne przeżycie wydaje się być dla ego zbyt zagrażające. Okazuje

się jednak, że takie przekonanie idzie za nami z dzieciństwa, kiedy faktycznie ego

było zbyt słabe, żeby poradzić sobie z tą silną, stłumioną emocja. Jednak u dorosłych

ludzi ego jest już najczęściej ukształtowane i stabilne. Okazuje się wtedy, ze

przywołane i doświadczone ponownie uczucie nie jest aż tak zagrażające. Więcej:

przynosi ulgę i lekkość, wyzwala energię, która do tej pory była angażowana w jego

tłumienie.

4.„Odruchem w miłości jest dążenie do kontaktu i bliskości z ukochaną osobą, w

oczekiwaniu przyjemności, jaka może z tego wyniknąć. Sięganie to pragnienie

przyjemności i spełnienia. Jeśli ten odruch jest świadomy, prowadzi do miłości.

Wycofanie się to przejaw oczekiwania na ból, który rodzi lęk.”

5. „Jestem przekonany, że każda osoba, której duch został złamany, nosi w sobie

stłumioną wściekłość zamkniętą w napięciu mięśni górnej części pleców i barków.”

Wdzięczne ciało: gracja.

Utrata gracji jest dostrzegalnym zjawiskiem fizycznym – w przypadku stłumionego

odruchu płaczu przejawia się napięciem tych mięśni, które są za reakcje płaczem

odpowiedzialne, a mieszczą się w okolicach ust, szczęk, szyi i gardła. Takie bloki

mięśniowe pozostaną nieświadome. Można je uświadomić i znieść dopiero poprzez

terapię. Mogą również ujawnić się spontanicznie w przyszłości, kiedy nastąpi bardzo

silne przeżycie, podobne do tego, które taki blok spowodowało. Rolą napięć i

usztywnień w dorosłym życiu jest obrona przed zbyt silnymi i zagrażającymi

emocjami z dzieciństwa.

.„Gracja i zdrowie polegają na wychwyceniu równowagi pomiędzy ego, a ciałem,

między wolą i ochotą. „

„Duch człowieka tęskni do odzyskania swej naturalnej gracji, do uwolnienia się z

więzów narzuconych przez ego, do tego, by odczuć swój udział w strumieniu ducha

uniwersalnego.”

Najważniejsze elementy zdrowego ducha w ciele to oddychanie, angażujące

uczucia oraz uziemienie.

Oddychanie

.„Gdy oddychamy głęboko, łatwo przychodzi nam odczuć, jak słuszny jest

świat, jak sprawiedliwy i piękny. Jesteśmy natchnieni. Jakie to tragiczne, że

tylko tak niewielu ludzi oddycha swobodnie i dobrze.”

Oddychanie jest nie tylko prostą z pozoru czynnością fizjologiczną, ale też przejawem

zdolności organizmu do rytmicznego rozszerzania się i kurczenia. Ten proces na

najbardziej ogólnym poziomie pozwala na propagacje fal energii poprzez całe

ciało. Najważniejszym z jego przejawów jest, oprócz pełnego oddychania, bicie

serca.

Ból serca z powodu utraty miłości trwa u dziecka aż do dorosłości. Objawia się

chronicznym zaciskiem w piersi, który utrudnia oddychanie. Większość ludzi nie

zdaje siebie sprawy z tego, że ma problemy z oddychaniem. Najczęściej oddychamy

zbyt płytko i nie jesteśmy świadomi naszej skłonności do wstrzymywania oddechu.

Naturalne, zdrowe, nie zaburzone oddychanie powinno być słyszalne – szczególnie

podczas snu. Co ważniejsze – prawidłowe oddychanie powinno angażować całe

ciało . Jest to pozornie sprzeczne z fizjologią – powietrze nie dociera przecież poza

przeponę – ale fale pobudzenia wyzwalane przez prawidłowe oddychanie powinny

docierać aż do stóp; właśnie takie reakcje widać u oddychających niemowląt i dzieci.

Oddychają one całym ciałem.

„Oddychanie naturalne, czyli sposób, w jaki oddycha dziecko lub zwierzę, angażuje

całe ciało. (...) Gdy wciągamy powietrze fala [oddechowa] bierze początek w głębi

jamy brzusznej i płynie w górę ku głowie. Podczas wydechu fala przemieszcza się od

głowy w kierunku stóp.”

2.„Oddychać głęboko, znaczy głęboko odczuwać. (...) Nie oddychając głęboko,

tłumimy niektóre uczucia związane z brzuchem . Jednym z nich jest smutek,

ponieważ brzuch bierze udział w głębokim płaczu.” Z okolicą brzucha związane są

bardzo ważne uczucia – gniewu, żalu, smutku.

Nawet, gdy fala pobudzenia spowodowana oddechem przekroczy obszar brzucha,

może zatrzymać się na miednicy – ta część ciała odpowiedzialna jest za zachowania i

uczucia związane z seksualnością. W płytkim i zaburzonym oddychaniu powietrze nie

przedostaje się poza obszar brzucha i przepony. Niemożność oddychania głębiej,

poruszenia przepony w dół, do brzucha, siłą nabieranego powietrza, sprawia często,

że powietrze rozpycha klatkę piersiową na boki. Prowadzi to do wykształcenia się

rozdętej/beczkowatej klatki piersiowej, z czym wiąże się realne niebezpieczeństwo

powstania rozedmy płuc. Takie oddychanie jest bardzo niebezpieczne dla serca.

Innym z powszechnych, charakterystycznych i niekorzystnych utrwalonych wzorców

oddechowych jest powietrze docierające do przepony, ale nie powodujące poruszania

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: